προσλαμβάνω

Ancient Greek

Etymology

From προσ- (pros-) +‎ λαμβάνω (lambánō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /proz.lam.bá.nɔː/ → /proz.lamˈba.no/ → /proz.lamˈba.no/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /proz.lam.bá.nɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /proz.lamˈba.no/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /proz.lamˈba.no/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /proz.lamˈba.no/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /proz.lamˈba.no/

Verb

προσλᾰμβᾰ́νω • (proslămbắnō)

1. to take or receive besides, get over and above
2. to take to oneself, take as one's helper or partner
3. to take hold of
4. (in middle) to take part in, be accessory to
5. to help, assist

Inflection

   Present: προσλαμβᾰ́νω, προσλαμβᾰ́νομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσλαμβᾰ́νω	προσλαμβᾰ́νεις	προσλαμβᾰ́νει	προσλαμβᾰ́νετον	προσλαμβᾰ́νετον	προσλαμβᾰ́νομεν	προσλαμβᾰ́νετε	προσλαμβᾰ́νουσῐ(ν)
	subjunctive	προσλαμβᾰ́νω	προσλαμβᾰ́νῃς	προσλαμβᾰ́νῃ	προσλαμβᾰ́νητον	προσλαμβᾰ́νητον	προσλαμβᾰ́νωμεν	προσλαμβᾰ́νητε	προσλαμβᾰ́νωσῐ(ν)
	optative	προσλαμβᾰ́νοιμῐ	προσλαμβᾰ́νοις	προσλαμβᾰ́νοι	προσλαμβᾰ́νοιτον	προσλαμβᾰνοίτην	προσλαμβᾰ́νοιμεν	προσλαμβᾰ́νοιτε	προσλαμβᾰ́νοιεν
	imperative		προσλάμβᾰνε	προσλαμβᾰνέτω	προσλαμβᾰ́νετον	προσλαμβᾰνέτων		προσλαμβᾰ́νετε	προσλαμβᾰνόντων
middle/ passive	indicative	προσλαμβᾰ́νομαι	προσλαμβᾰ́νῃ, προσλαμβᾰ́νει	προσλαμβᾰ́νεται	προσλαμβᾰ́νεσθον	προσλαμβᾰ́νεσθον	προσλαμβᾰνόμεθᾰ	προσλαμβᾰ́νεσθε	προσλαμβᾰ́νονται
	subjunctive	προσλαμβᾰ́νωμαι	προσλαμβᾰ́νῃ	προσλαμβᾰ́νηται	προσλαμβᾰ́νησθον	προσλαμβᾰ́νησθον	προσλαμβᾰνώμεθᾰ	προσλαμβᾰ́νησθε	προσλαμβᾰ́νωνται
	optative	προσλαμβᾰνοίμην	προσλαμβᾰ́νοιο	προσλαμβᾰ́νοιτο	προσλαμβᾰ́νοισθον	προσλαμβᾰνοίσθην	προσλαμβᾰνοίμεθᾰ	προσλαμβᾰ́νοισθε	προσλαμβᾰ́νοιντο
	imperative		προσλαμβᾰ́νου	προσλαμβᾰνέσθω	προσλαμβᾰ́νεσθον	προσλαμβᾰνέσθων		προσλαμβᾰ́νεσθε	προσλαμβᾰνέσθων
		active				middle/passive
infinitive		προσλαμβᾰ́νειν				προσλαμβᾰ́νεσθαι
participle	m	προσλαμβᾰ́νων				προσλαμβᾰνόμενος
	f	προσλαμβᾰ́νουσᾰ				προσλαμβᾰνομένη
	n	προσλαμβᾰ́νον				προσλαμβᾰνόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: προσελάμβᾰνον, προσελαμβᾰνόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσελάμβᾰνον	προσελάμβᾰνες	προσελάμβᾰνε(ν)	προσελαμβᾰ́νετον	προσελαμβᾰνέτην	προσελαμβᾰ́νομεν	προσελαμβᾰ́νετε	προσελάμβᾰνον
middle/ passive	indicative	προσελαμβᾰνόμην	προσελαμβᾰ́νου	προσελαμβᾰ́νετο	προσελαμβᾰ́νεσθον	προσελαμβᾰνέσθην	προσελαμβᾰνόμεθᾰ	προσελαμβᾰ́νεσθε	προσελαμβᾰ́νοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: προσλήψομαι, προσληφθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	προσλήψομαι	προσλήψῃ, προσλήψει	προσλήψεται	προσλήψεσθον	προσλήψεσθον	προσληψόμεθᾰ	προσλήψεσθε	προσλήψονται
	optative	προσληψοίμην	προσλήψοιο	προσλήψοιτο	προσλήψοισθον	προσληψοίσθην	προσληψοίμεθᾰ	προσλήψοισθε	προσλήψοιντο
passive	indicative	προσληφθήσομαι	προσληφθήσῃ	προσληφθήσεται	προσληφθήσεσθον	προσληφθήσεσθον	προσληφθησόμεθᾰ	προσληφθήσεσθε	προσληφθήσονται
	optative	προσληφθησοίμην	προσληφθήσοιο	προσληφθήσοιτο	προσληφθήσοισθον	προσληφθησοίσθην	προσληφθησοίμεθᾰ	προσληφθήσοισθε	προσληφθήσοιντο
					middle		passive
infinitive					προσλήψεσθαι		προσληφθήσεσθαι
participle	m				προσληψόμενος		προσληφθησόμενος
	f				προσληψομένη		προσληφθησομένη
	n				προσληψόμενον		προσληφθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: προσέλᾰβον, προσελᾰβόμην, προσελήφθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσέλᾰβον	προσέλᾰβες	προσέλᾰβε(ν)	προσελᾰ́βετον	προσελᾰβέτην	προσελᾰ́βομεν	προσελᾰ́βετε	προσέλᾰβον
	subjunctive	προσλᾰ́βω	προσλᾰ́βῃς	προσλᾰ́βῃ	προσλᾰ́βητον	προσλᾰ́βητον	προσλᾰ́βωμεν	προσλᾰ́βητε	προσλᾰ́βωσῐ(ν)
	optative	προσλᾰ́βοιμῐ	προσλᾰ́βοις	προσλᾰ́βοι	προσλᾰ́βοιτον	προσλᾰβοίτην	προσλᾰ́βοιμεν	προσλᾰ́βοιτε	προσλᾰ́βοιεν
	imperative		πρόσλᾰβε	προσλᾰβέτω	προσλᾰ́βετον	προσλᾰβέτων		προσλᾰ́βετε	προσλᾰβόντων
middle	indicative	προσελᾰβόμην	προσελᾰ́βου	προσελᾰ́βετο	προσελᾰ́βεσθον	προσελᾰβέσθην	προσελᾰβόμεθᾰ	προσελᾰ́βεσθε	προσελᾰ́βοντο
	subjunctive	προσλᾰ́βωμαι	προσλᾰ́βῃ	προσλᾰ́βηται	προσλᾰ́βησθον	προσλᾰ́βησθον	προσλᾰβώμεθᾰ	προσλᾰ́βησθε	προσλᾰ́βωνται
	optative	προσλᾰβοίμην	προσλᾰ́βοιο	προσλᾰ́βοιτο	προσλᾰ́βοισθον	προσλᾰβοίσθην	προσλᾰβοίμεθᾰ	προσλᾰ́βοισθε	προσλᾰ́βοιντο
	imperative		προσλᾰβοῦ	προσλᾰβέσθω	προσλᾰ́βεσθον	προσλᾰβέσθων		προσλᾰ́βεσθε	προσλᾰβέσθων
passive	indicative	προσελήφθην	προσελήφθης	προσελήφθη	προσελήφθητον	προσεληφθήτην	προσελήφθημεν	προσελήφθητε	προσελήφθησᾰν
	subjunctive	προσληφθῶ	προσληφθῇς	προσληφθῇ	προσληφθῆτον	προσληφθῆτον	προσληφθῶμεν	προσληφθῆτε	προσληφθῶσῐ(ν)
	optative	προσληφθείην	προσληφθείης	προσληφθείη	προσληφθεῖτον, προσληφθείητον	προσληφθείτην, προσληφθειήτην	προσληφθεῖμεν, προσληφθείημεν	προσληφθεῖτε, προσληφθείητε	προσληφθεῖεν, προσληφθείησᾰν
	imperative		προσλήφθητῐ	προσληφθήτω	προσλήφθητον	προσληφθήτων		προσλήφθητε	προσληφθέντων
		active			middle		passive
infinitive		προσλᾰβεῖν			προσλᾰβέσθαι		προσληφθῆναι
participle	m	προσλᾰβών			προσλᾰβόμενος		προσληφθείς
	f	προσλᾰβοῦσᾰ			προσλᾰβομένη		προσληφθεῖσᾰ
	n	προσλᾰβόν			προσλᾰβόμενον		προσληφθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: προσείληφᾰ, προσείλημμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσείληφᾰ	προσείληφᾰς	προσείληφε(ν)	προσειλήφᾰτον	προσειλήφᾰτον	προσειλήφᾰμεν	προσειλήφᾰτε	προσειλήφᾱσῐ(ν)
	subjunctive	προσειλήφω	προσειλήφῃς	προσειλήφῃ	προσειλήφητον	προσειλήφητον	προσειλήφωμεν	προσειλήφητε	προσειλήφωσῐ(ν)
	optative	προσειλήφοιμῐ, προσειληφοίην	προσειλήφοις, προσειληφοίης	προσειλήφοι, προσειληφοίη	προσειλήφοιτον	προσειληφοίτην	προσειλήφοιμεν	προσειλήφοιτε	προσειλήφοιεν
	imperative		προσείληφε	προσειληφέτω	προσειλήφετον	προσειληφέτων		προσειλήφετε	προσειληφόντων
middle/ passive	indicative	προσείλημμαι	προσείληψαι	προσείληπται	προσείληφθον	προσείληφθον	προσειλήμμεθᾰ	προσείληφθε	προσειλήφᾰται
	subjunctive	προσειλημμένος ὦ	προσειλημμένος ᾖς	προσειλημμένος ᾖ	προσειλημμένω ἦτον	προσειλημμένω ἦτον	προσειλημμένοι ὦμεν	προσειλημμένοι ἦτε	προσειλημμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	προσειλημμένος εἴην	προσειλημμένος εἴης	προσειλημμένος εἴη	προσειλημμένω εἴητον/εἶτον	προσειλημμένω εἰήτην/εἴτην	προσειλημμένοι εἴημεν/εἶμεν	προσειλημμένοι εἴητε/εἶτε	προσειλημμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		προσείληψο	προσειλήφθω	προσείληφθον	προσειλήφθων		προσείληφθε	προσειλήφθων
		active				middle/passive
infinitive		προσειληφέναι				προσειλῆφθαι
participle	m	προσειληφώς				προσειλημμένος
	f	προσειληφυῖᾰ				προσειλημμένη
	n	προσειληφός				προσειλημμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: προσειλήφειν, προσειλήμμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσειλήφειν, προσειλήφη	προσειλήφεις, προσειλήφης	προσειλήφει(ν)	προσειλήφετον	προσειληφέτην	προσειλήφεμεν	προσειλήφετε	προσειλήφεσᾰν
middle/ passive	indicative	προσειλήμμην	προσείληψο	προσείληπτο	προσείληφθον	προσειλήφθην	προσειλήμμεθᾰ	προσείληφθε	προσειλήφᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• πρόσληψις (próslēpsis)

Further reading

• προσλαμβάνω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften
• “προσλαμβάνω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• G4355 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • addition idem, page 11.
  • adherent idem, page 11.
  • ally idem, page 25.
  • associate idem, page 46.
  • get idem, page 358.
  • obtain idem, page 568.
  • press idem, page 637.
  • receive idem, page 678.
  • secure idem, page 747.
  • take idem, page 852.