προσκομισθείς

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pros.ko.mis.tʰěːs/ → /pros.ko.misˈθis/ → /pros.ko.misˈθis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pros.ko.mis.tʰěːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pros.ko.misˈtʰis/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pros.ko.misˈθis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pros.ko.misˈθis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pros.ko.misˈθis/

Participle

προσκομῐσθείς • (proskomĭstheís) m (feminine προσκομῐσθεῖσᾰ, neuter προσκομῐσθέν); first/third declension

1. aorist passive participle of προσκομίζω (proskomízō)

Declension

First and third declension of προσκομῐσθείς; προσκομῐσθεῖσᾰ; προσκομῐσθέν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		προσκομῐσθείς proskomĭstheís	προσκομῐσθεῖσᾰ proskomĭstheîsă	προσκομῐσθέν proskomĭsthén		προσκομῐσθέντε proskomĭsthénte	προσκομῐσθείσᾱ proskomĭstheísā	προσκομῐσθέντε proskomĭsthénte		προσκομῐσθέντες proskomĭsthéntes	προσκομῐσθεῖσαι proskomĭstheîsai	προσκομῐσθέντᾰ proskomĭsthéntă
Genitive		προσκομῐσθέντος proskomĭsthéntos	προσκομῐσθείσης proskomĭstheísēs	προσκομῐσθέντος proskomĭsthéntos		προσκομῐσθέντοιν proskomĭsthéntoin	προσκομῐσθείσαιν proskomĭstheísain	προσκομῐσθέντοιν proskomĭsthéntoin		προσκομῐσθέντων proskomĭsthéntōn	προσκομῐσθεισῶν proskomĭstheisôn	προσκομῐσθέντων proskomĭsthéntōn
Dative		προσκομῐσθέντῐ proskomĭsthéntĭ	προσκομῐσθείσῃ proskomĭstheísēi	προσκομῐσθέντῐ proskomĭsthéntĭ		προσκομῐσθέντοιν proskomĭsthéntoin	προσκομῐσθείσαιν proskomĭstheísain	προσκομῐσθέντοιν proskomĭsthéntoin		προσκομῐσθεῖσῐ / προσκομῐσθεῖσῐν proskomĭstheîsĭ(n)	προσκομῐσθείσαις proskomĭstheísais	προσκομῐσθεῖσῐ / προσκομῐσθεῖσῐν proskomĭstheîsĭ(n)
Accusative		προσκομῐσθέντᾰ proskomĭsthéntă	προσκομῐσθεῖσᾰν proskomĭstheîsăn	προσκομῐσθέν proskomĭsthén		προσκομῐσθέντε proskomĭsthénte	προσκομῐσθείσᾱ proskomĭstheísā	προσκομῐσθέντε proskomĭsthénte		προσκομῐσθέντᾰς proskomĭsthéntăs	προσκομῐσθείσᾱς proskomĭstheísās	προσκομῐσθέντᾰ proskomĭsthéntă
Vocative		προσκομῐσθείς proskomĭstheís	προσκομῐσθεῖσᾰ proskomĭstheîsă	προσκομῐσθέν proskomĭsthén		προσκομῐσθέντε proskomĭsthénte	προσκομῐσθείσᾱ proskomĭstheísā	προσκομῐσθέντε proskomĭsthénte		προσκομῐσθέντες proskomĭsthéntes	προσκομῐσθεῖσαι proskomĭstheîsai	προσκομῐσθέντᾰ proskomĭsthéntă
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		προσκομῐσθέντως proskomĭsthéntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.