προσκαλέομαι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pros.ka.lé.o.mai̯/ → /pros.kaˈle.o.mɛ/ → /pros.kaˈle.o.me/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pros.ka.lé.o.mai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pros.kaˈle.o.mɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pros.kaˈle.o.mɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pros.kaˈle.o.me/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pros.kaˈle.o.me/

Verb

προσκᾰλέομαι • (proskaléomai)

1. present mediopassive indicative first-person singular of προσκᾰλέω (proskaléō)