προπαρεσκευασμένους

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pro.pa.res.keu̯.az.mé.nuːs/ → /pro.pa.res.ce.βazˈme.nus/ → /pro.pa.res.ce.vazˈme.nus/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.pa.res.keu̯.az.mé.nuːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pro.pa.res.ke.wazˈme.nus/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pro.pa.res.ce.βazˈme.nus/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pro.pa.res.ce.vazˈme.nus/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pro.pa.res.ce.vazˈme.nus/

Participle

προπᾰρεσκευασμένους • (propăreskeuasménous)

1. masculine accusative plural of προπαρεσκευασμένος (propareskeuasménos)