προοράω

Ancient Greek

Etymology

προ- (pro-) +‎ ὁράω (horáō)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pro.o.rá.ɔː/ → /pro.oˈra.o/ → /pro.oˈra.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.o.rá.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pro.oˈra.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pro.oˈra.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pro.oˈra.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pro.oˈra.o/

Verb

προοράω • (prooráō)

1. to see before one, see what is just before the eyes
2. to foresee
3. to provide, make provision for

Conjugation

   Present: προορᾰ́ω, προορᾰ́ομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προορᾰ́ω	προορᾰ́εις	προορᾰ́ει	προορᾰ́ετον	προορᾰ́ετον	προορᾰ́ομεν	προορᾰ́ετε	προορᾰ́ουσῐ(ν)
	subjunctive	προορᾰ́ω	προορᾰ́ῃς	προορᾰ́ῃ	προορᾰ́ητον	προορᾰ́ητον	προορᾰ́ωμεν	προορᾰ́ητε	προορᾰ́ωσῐ(ν)
	optative	προορᾰ́οιμῐ	προορᾰ́οις	προορᾰ́οι	προορᾰ́οιτον	προορᾰοίτην	προορᾰ́οιμεν	προορᾰ́οιτε	προορᾰ́οιεν
	imperative		προόρᾰε	προορᾰέτω	προορᾰ́ετον	προορᾰέτων		προορᾰ́ετε	προορᾰόντων
middle/ passive	indicative	προορᾰ́ομαι	προορᾰ́ῃ, προορᾰ́ει	προορᾰ́εται	προορᾰ́εσθον	προορᾰ́εσθον	προορᾰόμεθᾰ	προορᾰ́εσθε	προορᾰ́ονται
	subjunctive	προορᾰ́ωμαι	προορᾰ́ῃ	προορᾰ́ηται	προορᾰ́ησθον	προορᾰ́ησθον	προορᾰώμεθᾰ	προορᾰ́ησθε	προορᾰ́ωνται
	optative	προορᾰοίμην	προορᾰ́οιο	προορᾰ́οιτο	προορᾰ́οισθον	προορᾰοίσθην	προορᾰοίμεθᾰ	προορᾰ́οισθε	προορᾰ́οιντο
	imperative		προορᾰ́ου	προορᾰέσθω	προορᾰ́εσθον	προορᾰέσθων		προορᾰ́εσθε	προορᾰέσθων
		active				middle/passive
infinitive		προορᾰ́ειν				προορᾰ́εσθαι
participle	m	προορᾰ́ων				προορᾰόμενος
	f	προορᾰ́ουσᾰ				προορᾰομένη
	n	προορᾰ́ον				προορᾰόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: προορῶ, προορῶμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προορῶ	προορᾷς	προορᾷ	προορᾶτον	προορᾶτον	προορῶμεν	προορᾶτε	προορῶσῐ(ν)
	subjunctive	προορῶ	προορᾷς	προορᾷ	προορᾶτον	προορᾶτον	προορῶμεν	προορᾶτε	προορῶσῐ(ν)
	optative	προορῴην, προορῷμῐ	προορῴης, προορῷς	προορῴη, προορῷ	προορῷτον, προορῴητον	προορῴτην, προορῳήτην	προορῷμεν, προορῴημεν	προορῷτε, προορῴητε	προορῷεν, προορῴησᾰν
	imperative		προόρᾱ	προορᾱ́τω	προορᾶτον	προορᾱ́των		προορᾶτε	προορώντων
middle/ passive	indicative	προορῶμαι	προορᾷ	προορᾶται	προορᾶσθον	προορᾶσθον	προορώμεθᾰ	προορᾶσθε	προορῶνται
	subjunctive	προορῶμαι	προορᾷ	προορᾶται	προορᾶσθον	προορᾶσθον	προορώμεθᾰ	προορᾶσθε	προορῶνται
	optative	προορῴμην	προορῷο	προορῷτο	προορῷσθον	προορῴσθην	προορῴμεθᾰ	προορῷσθε	προορῷντο
	imperative		προορῶ	προορᾱ́σθω	προορᾶσθον	προορᾱ́σθων		προορᾶσθε	προορᾱ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		προορᾶν				προορᾶσθαι
participle	m	προορῶν				προορώμενος
	f	προορῶσᾰ				προορωμένη
	n	προορῶν				προορώμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: προώρᾰον, προωρᾰόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προώρᾰον	προώρᾰες	προώρᾰε(ν)	προωρᾰ́ετον	προωρᾰέτην	προωρᾰ́ομεν	προωρᾰ́ετε	προώρᾰον
middle/ passive	indicative	προωρᾰόμην	προωρᾰ́ου	προωρᾰ́ετο	προωρᾰ́εσθον	προωρᾰέσθην	προωρᾰόμεθᾰ	προωρᾰ́εσθε	προωρᾰ́οντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: προώρων, προωρώμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προώρων	προώρᾱς	προώρᾱ	προωρᾶτον	προωρᾱ́την	προωρῶμεν	προωρᾶτε	προώρων
middle/ passive	indicative	προωρώμην	προωρῶ	προωρᾶτο	προωρᾶσθον	προωρᾱ́σθην	προωρώμεθᾰ	προωρᾶσθε	προωρῶντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: προόψομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	προόψομαι	προόψῃ, προόψει	προόψεται	προόψεσθον	προόψεσθον	προοψόμεθᾰ	προόψεσθε	προόψονται
	optative	προοψοίμην	προόψοιο	προόψοιτο	προόψοισθον	προοψοίσθην	προοψοίμεθᾰ	προόψοισθε	προόψοιντο
					middle
infinitive					προόψεσθαι
participle	m				προοψόμενος
	f				προοψομένη
	n				προοψόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: πρόειδον, προειδόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πρόειδον	πρόειδες	πρόειδε(ν)	προείδετον	προειδέτην	προείδομεν	προείδετε	πρόειδον
	subjunctive	προΐδω	προΐδῃς	προΐδῃ	προΐδητον	προΐδητον	προΐδωμεν	προΐδητε	προΐδωσῐ(ν)
	optative	προΐδοιμῐ	προΐδοις	προΐδοι	προΐδοιτον	προϊδοίτην	προΐδοιμεν	προΐδοιτε	προΐδοιεν
	imperative		πρόϊδε	προϊδέτω	προΐδετον	προϊδέτων		προΐδετε	προϊδόντων
middle	indicative	προειδόμην	προείδου	προείδετο	προείδεσθον	προειδέσθην	προειδόμεθᾰ	προείδεσθε	προείδοντο
	subjunctive	προΐδωμαι	προΐδῃ	προΐδηται	προΐδησθον	προΐδησθον	προϊδώμεθᾰ	προΐδησθε	προΐδωνται
	optative	προϊδοίμην	προΐδοιο	προΐδοιτο	προΐδοισθον	προϊδοίσθην	προϊδοίμεθᾰ	προΐδοισθε	προΐδοιντο
	imperative		προϊδοῦ	προϊδέσθω	προΐδεσθον	προϊδέσθων		προΐδεσθε	προϊδέσθων
		active			middle
infinitive		προϊδεῖν			προϊδέσθαι
participle	m	προϊδών			προϊδόμενος
	f	προϊδοῦσᾰ			προϊδομένη
	n	προϊδόν			προϊδόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: προεόρᾱκᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προεόρᾱκᾰ	προεόρᾱκᾰς	προεόρᾱκε(ν)	προεορᾱ́κᾰτον	προεορᾱ́κᾰτον	προεορᾱ́κᾰμεν	προεορᾱ́κᾰτε	προεορᾱ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	προεορᾱ́κω	προεορᾱ́κῃς	προεορᾱ́κῃ	προεορᾱ́κητον	προεορᾱ́κητον	προεορᾱ́κωμεν	προεορᾱ́κητε	προεορᾱ́κωσῐ(ν)
	optative	προεορᾱ́κοιμῐ, προεορᾱκοίην	προεορᾱ́κοις, προεορᾱκοίης	προεορᾱ́κοι, προεορᾱκοίη	προεορᾱ́κοιτον	προεορᾱκοίτην	προεορᾱ́κοιμεν	προεορᾱ́κοιτε	προεορᾱ́κοιεν
	imperative		προεόρᾱκε	προεορᾱκέτω	προεορᾱ́κετον	προεορᾱκέτων		προεορᾱ́κετε	προεορᾱκόντων
		active
infinitive		προεορᾱκέναι
participle	m	προεορᾱκώς
	f	προεορᾱκυῖᾰ
	n	προεορᾱκός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• προοράω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “προοράω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “προοράω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G4308 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible