προκατοικέω

Ancient Greek

Etymology

From προ- (pro-, “before”) +‎ κατοικέω (katoikéō, “dwell, inhabit”)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pro.ka.toi̯.ké.ɔː/ → /pro.ka.tyˈce.o/ → /pro.ka.tiˈce.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.ka.toi̯.ké.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pro.ka.tyˈke.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pro.ka.tyˈce.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pro.ka.tyˈce.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pro.ka.tiˈce.o/

Verb

προκᾰτοικέω • (prokătoikéō)

1. to inhabit before

Inflection

   Present: προκᾰτοικέω, προκᾰτοικέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προκᾰτοικέω	προκᾰτοικέεις	προκᾰτοικέει	προκᾰτοικέετον	προκᾰτοικέετον	προκᾰτοικέομεν	προκᾰτοικέετε	προκᾰτοικέουσῐ(ν)
	subjunctive	προκᾰτοικέω	προκᾰτοικέῃς	προκᾰτοικέῃ	προκᾰτοικέητον	προκᾰτοικέητον	προκᾰτοικέωμεν	προκᾰτοικέητε	προκᾰτοικέωσῐ(ν)
	optative	προκᾰτοικέοιμῐ	προκᾰτοικέοις	προκᾰτοικέοι	προκᾰτοικέοιτον	προκᾰτοικεοίτην	προκᾰτοικέοιμεν	προκᾰτοικέοιτε	προκᾰτοικέοιεν
	imperative		προκᾰτοίκεε	προκᾰτοικεέτω	προκᾰτοικέετον	προκᾰτοικεέτων		προκᾰτοικέετε	προκᾰτοικεόντων
middle/ passive	indicative	προκᾰτοικέομαι	προκᾰτοικέῃ, προκᾰτοικέει	προκᾰτοικέεται	προκᾰτοικέεσθον	προκᾰτοικέεσθον	προκᾰτοικεόμεθᾰ	προκᾰτοικέεσθε	προκᾰτοικέονται
	subjunctive	προκᾰτοικέωμαι	προκᾰτοικέῃ	προκᾰτοικέηται	προκᾰτοικέησθον	προκᾰτοικέησθον	προκᾰτοικεώμεθᾰ	προκᾰτοικέησθε	προκᾰτοικέωνται
	optative	προκᾰτοικεοίμην	προκᾰτοικέοιο	προκᾰτοικέοιτο	προκᾰτοικέοισθον	προκᾰτοικεοίσθην	προκᾰτοικεοίμεθᾰ	προκᾰτοικέοισθε	προκᾰτοικέοιντο
	imperative		προκᾰτοικέου	προκᾰτοικεέσθω	προκᾰτοικέεσθον	προκᾰτοικεέσθων		προκᾰτοικέεσθε	προκᾰτοικεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		προκᾰτοικέειν				προκᾰτοικέεσθαι
participle	m	προκᾰτοικέων				προκᾰτοικεόμενος
	f	προκᾰτοικέουσᾰ				προκᾰτοικεομένη
	n	προκᾰτοικέον				προκᾰτοικεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: προκᾰτοικῶ, προκᾰτοικοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προκᾰτοικῶ	προκᾰτοικεῖς	προκᾰτοικεῖ	προκᾰτοικεῖτον	προκᾰτοικεῖτον	προκᾰτοικοῦμεν	προκᾰτοικεῖτε	προκᾰτοικοῦσῐ(ν)
	subjunctive	προκᾰτοικῶ	προκᾰτοικῇς	προκᾰτοικῇ	προκᾰτοικῆτον	προκᾰτοικῆτον	προκᾰτοικῶμεν	προκᾰτοικῆτε	προκᾰτοικῶσῐ(ν)
	optative	προκᾰτοικοίην, προκᾰτοικοῖμῐ	προκᾰτοικοίης, προκᾰτοικοῖς	προκᾰτοικοίη, προκᾰτοικοῖ	προκᾰτοικοῖτον, προκᾰτοικοίητον	προκᾰτοικοίτην, προκᾰτοικοιήτην	προκᾰτοικοῖμεν, προκᾰτοικοίημεν	προκᾰτοικοῖτε, προκᾰτοικοίητε	προκᾰτοικοῖεν, προκᾰτοικοίησᾰν
	imperative		προκᾰτοίκει	προκᾰτοικείτω	προκᾰτοικεῖτον	προκᾰτοικείτων		προκᾰτοικεῖτε	προκᾰτοικούντων
middle/ passive	indicative	προκᾰτοικοῦμαι	προκᾰτοικεῖ, προκᾰτοικῇ	προκᾰτοικεῖται	προκᾰτοικεῖσθον	προκᾰτοικεῖσθον	προκᾰτοικούμεθᾰ	προκᾰτοικεῖσθε	προκᾰτοικοῦνται
	subjunctive	προκᾰτοικῶμαι	προκᾰτοικῇ	προκᾰτοικῆται	προκᾰτοικῆσθον	προκᾰτοικῆσθον	προκᾰτοικώμεθᾰ	προκᾰτοικῆσθε	προκᾰτοικῶνται
	optative	προκᾰτοικοίμην	προκᾰτοικοῖο	προκᾰτοικοῖτο	προκᾰτοικοῖσθον	προκᾰτοικοίσθην	προκᾰτοικοίμεθᾰ	προκᾰτοικοῖσθε	προκᾰτοικοῖντο
	imperative		προκᾰτοικοῦ	προκᾰτοικείσθω	προκᾰτοικεῖσθον	προκᾰτοικείσθων		προκᾰτοικεῖσθε	προκᾰτοικείσθων
		active				middle/passive
infinitive		προκᾰτοικεῖν				προκᾰτοικεῖσθαι
participle	m	προκᾰτοικῶν				προκᾰτοικούμενος
	f	προκᾰτοικοῦσᾰ				προκᾰτοικουμένη
	n	προκᾰτοικοῦν				προκᾰτοικούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: προκᾰτῴκεον, προκᾰτῳκεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προκᾰτῴκεον	προκᾰτῴκεες	προκᾰτῴκεε(ν)	προκᾰτῳκέετον	προκᾰτῳκεέτην	προκᾰτῳκέομεν	προκᾰτῳκέετε	προκᾰτῴκεον
middle/ passive	indicative	προκᾰτῳκεόμην	προκᾰτῳκέου	προκᾰτῳκέετο	προκᾰτῳκέεσθον	προκᾰτῳκεέσθην	προκᾰτῳκεόμεθᾰ	προκᾰτῳκέεσθε	προκᾰτῳκέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: προκᾰτῴκουν, προκᾰτῳκούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προκᾰτῴκουν	προκᾰτῴκεις	προκᾰτῴκει	προκᾰτῳκεῖτον	προκᾰτῳκείτην	προκᾰτῳκοῦμεν	προκᾰτῳκεῖτε	προκᾰτῴκουν
middle/ passive	indicative	προκᾰτῳκούμην	προκᾰτῳκοῦ	προκᾰτῳκεῖτο	προκᾰτῳκεῖσθον	προκᾰτῳκείσθην	προκᾰτῳκούμεθᾰ	προκᾰτῳκεῖσθε	προκᾰτῳκοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: προκᾰτοικήσω, προκᾰτοικήσομαι, προκᾰτοικηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προκᾰτοικήσω	προκᾰτοικήσεις	προκᾰτοικήσει	προκᾰτοικήσετον	προκᾰτοικήσετον	προκᾰτοικήσομεν	προκᾰτοικήσετε	προκᾰτοικήσουσῐ(ν)
	optative	προκᾰτοικήσοιμῐ	προκᾰτοικήσοις	προκᾰτοικήσοι	προκᾰτοικήσοιτον	προκᾰτοικησοίτην	προκᾰτοικήσοιμεν	προκᾰτοικήσοιτε	προκᾰτοικήσοιεν
middle	indicative	προκᾰτοικήσομαι	προκᾰτοικήσῃ, προκᾰτοικήσει	προκᾰτοικήσεται	προκᾰτοικήσεσθον	προκᾰτοικήσεσθον	προκᾰτοικησόμεθᾰ	προκᾰτοικήσεσθε	προκᾰτοικήσονται
	optative	προκᾰτοικησοίμην	προκᾰτοικήσοιο	προκᾰτοικήσοιτο	προκᾰτοικήσοισθον	προκᾰτοικησοίσθην	προκᾰτοικησοίμεθᾰ	προκᾰτοικήσοισθε	προκᾰτοικήσοιντο
passive	indicative	προκᾰτοικηθήσομαι	προκᾰτοικηθήσῃ	προκᾰτοικηθήσεται	προκᾰτοικηθήσεσθον	προκᾰτοικηθήσεσθον	προκᾰτοικηθησόμεθᾰ	προκᾰτοικηθήσεσθε	προκᾰτοικηθήσονται
	optative	προκᾰτοικηθησοίμην	προκᾰτοικηθήσοιο	προκᾰτοικηθήσοιτο	προκᾰτοικηθήσοισθον	προκᾰτοικηθησοίσθην	προκᾰτοικηθησοίμεθᾰ	προκᾰτοικηθήσοισθε	προκᾰτοικηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		προκᾰτοικήσειν			προκᾰτοικήσεσθαι		προκᾰτοικηθήσεσθαι
participle	m	προκᾰτοικήσων			προκᾰτοικησόμενος		προκᾰτοικηθησόμενος
	f	προκᾰτοικήσουσᾰ			προκᾰτοικησομένη		προκᾰτοικηθησομένη
	n	προκᾰτοικῆσον			προκᾰτοικησόμενον		προκᾰτοικηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: προκᾰτῴκησᾰ, προκᾰτῳκησᾰ́μην, προκᾰτῳκήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προκᾰτῴκησᾰ	προκᾰτῴκησᾰς	προκᾰτῴκησε(ν)	προκᾰτῳκήσᾰτον	προκᾰτῳκησᾰ́την	προκᾰτῳκήσᾰμεν	προκᾰτῳκήσᾰτε	προκᾰτῴκησᾰν
	subjunctive	προκᾰτοικήσω	προκᾰτοικήσῃς	προκᾰτοικήσῃ	προκᾰτοικήσητον	προκᾰτοικήσητον	προκᾰτοικήσωμεν	προκᾰτοικήσητε	προκᾰτοικήσωσῐ(ν)
	optative	προκᾰτοικήσαιμῐ	προκᾰτοικήσειᾰς, προκᾰτοικήσαις	προκᾰτοικήσειε(ν), προκᾰτοικήσαι	προκᾰτοικήσαιτον	προκᾰτοικησαίτην	προκᾰτοικήσαιμεν	προκᾰτοικήσαιτε	προκᾰτοικήσειᾰν, προκᾰτοικήσαιεν
	imperative		προκᾰτοίκησον	προκᾰτοικησᾰ́τω	προκᾰτοικήσᾰτον	προκᾰτοικησᾰ́των		προκᾰτοικήσᾰτε	προκᾰτοικησᾰ́ντων
middle	indicative	προκᾰτῳκησᾰ́μην	προκᾰτῳκήσω	προκᾰτῳκήσᾰτο	προκᾰτῳκήσᾰσθον	προκᾰτῳκησᾰ́σθην	προκᾰτῳκησᾰ́μεθᾰ	προκᾰτῳκήσᾰσθε	προκᾰτῳκήσᾰντο
	subjunctive	προκᾰτοικήσωμαι	προκᾰτοικήσῃ	προκᾰτοικήσηται	προκᾰτοικήσησθον	προκᾰτοικήσησθον	προκᾰτοικησώμεθᾰ	προκᾰτοικήσησθε	προκᾰτοικήσωνται
	optative	προκᾰτοικησαίμην	προκᾰτοικήσαιο	προκᾰτοικήσαιτο	προκᾰτοικήσαισθον	προκᾰτοικησαίσθην	προκᾰτοικησαίμεθᾰ	προκᾰτοικήσαισθε	προκᾰτοικήσαιντο
	imperative		προκᾰτοίκησαι	προκᾰτοικησᾰ́σθω	προκᾰτοικήσᾰσθον	προκᾰτοικησᾰ́σθων		προκᾰτοικήσᾰσθε	προκᾰτοικησᾰ́σθων
passive	indicative	προκᾰτῳκήθην	προκᾰτῳκήθης	προκᾰτῳκήθη	προκᾰτῳκήθητον	προκᾰτῳκηθήτην	προκᾰτῳκήθημεν	προκᾰτῳκήθητε	προκᾰτῳκήθησᾰν
	subjunctive	προκᾰτοικηθῶ	προκᾰτοικηθῇς	προκᾰτοικηθῇ	προκᾰτοικηθῆτον	προκᾰτοικηθῆτον	προκᾰτοικηθῶμεν	προκᾰτοικηθῆτε	προκᾰτοικηθῶσῐ(ν)
	optative	προκᾰτοικηθείην	προκᾰτοικηθείης	προκᾰτοικηθείη	προκᾰτοικηθεῖτον, προκᾰτοικηθείητον	προκᾰτοικηθείτην, προκᾰτοικηθειήτην	προκᾰτοικηθεῖμεν, προκᾰτοικηθείημεν	προκᾰτοικηθεῖτε, προκᾰτοικηθείητε	προκᾰτοικηθεῖεν, προκᾰτοικηθείησᾰν
	imperative		προκᾰτοικήθητῐ	προκᾰτοικηθήτω	προκᾰτοικήθητον	προκᾰτοικηθήτων		προκᾰτοικήθητε	προκᾰτοικηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		προκᾰτοικῆσαι			προκᾰτοικήσᾰσθαι		προκᾰτοικηθῆναι
participle	m	προκᾰτοικήσᾱς			προκᾰτοικησᾰ́μενος		προκᾰτοικηθείς
	f	προκᾰτοικήσᾱσᾰ			προκᾰτοικησᾰμένη		προκᾰτοικηθεῖσᾰ
	n	προκᾰτοικῆσᾰν			προκᾰτοικησᾰ́μενον		προκᾰτοικηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: προκᾰτῴκηκᾰ, προκᾰτῴκημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προκᾰτῴκηκᾰ	προκᾰτῴκηκᾰς	προκᾰτῴκηκε(ν)	προκᾰτῳκήκᾰτον	προκᾰτῳκήκᾰτον	προκᾰτῳκήκᾰμεν	προκᾰτῳκήκᾰτε	προκᾰτῳκήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	προκᾰτῳκήκω	προκᾰτῳκήκῃς	προκᾰτῳκήκῃ	προκᾰτῳκήκητον	προκᾰτῳκήκητον	προκᾰτῳκήκωμεν	προκᾰτῳκήκητε	προκᾰτῳκήκωσῐ(ν)
	optative	προκᾰτῳκήκοιμῐ, προκᾰτῳκηκοίην	προκᾰτῳκήκοις, προκᾰτῳκηκοίης	προκᾰτῳκήκοι, προκᾰτῳκηκοίη	προκᾰτῳκήκοιτον	προκᾰτῳκηκοίτην	προκᾰτῳκήκοιμεν	προκᾰτῳκήκοιτε	προκᾰτῳκήκοιεν
	imperative		προκᾰτῴκηκε	προκᾰτῳκηκέτω	προκᾰτῳκήκετον	προκᾰτῳκηκέτων		προκᾰτῳκήκετε	προκᾰτῳκηκόντων
middle/ passive	indicative	προκᾰτῴκημαι	προκᾰτῴκησαι	προκᾰτῴκηται	προκᾰτῴκησθον	προκᾰτῴκησθον	προκᾰτῳκήμεθᾰ	προκᾰτῴκησθε	προκᾰτῴκηνται
	subjunctive	προκᾰτῳκημένος ὦ	προκᾰτῳκημένος ᾖς	προκᾰτῳκημένος ᾖ	προκᾰτῳκημένω ἦτον	προκᾰτῳκημένω ἦτον	προκᾰτῳκημένοι ὦμεν	προκᾰτῳκημένοι ἦτε	προκᾰτῳκημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	προκᾰτῳκημένος εἴην	προκᾰτῳκημένος εἴης	προκᾰτῳκημένος εἴη	προκᾰτῳκημένω εἴητον/εἶτον	προκᾰτῳκημένω εἰήτην/εἴτην	προκᾰτῳκημένοι εἴημεν/εἶμεν	προκᾰτῳκημένοι εἴητε/εἶτε	προκᾰτῳκημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		προκᾰτῴκησο	προκᾰτῳκήσθω	προκᾰτῴκησθον	προκᾰτῳκήσθων		προκᾰτῴκησθε	προκᾰτῳκήσθων
		active				middle/passive
infinitive		προκᾰτῳκηκέναι				προκᾰτῳκῆσθαι
participle	m	προκᾰτῳκηκώς				προκᾰτῳκημένος
	f	προκᾰτῳκηκυῖᾰ				προκᾰτῳκημένη
	n	προκᾰτῳκηκός				προκᾰτῳκημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: προκᾰτῳκήκειν, προκᾰτῳκήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προκᾰτῳκήκειν, προκᾰτῳκήκη	προκᾰτῳκήκεις, προκᾰτῳκήκης	προκᾰτῳκήκει(ν)	προκᾰτῳκήκετον	προκᾰτῳκηκέτην	προκᾰτῳκήκεμεν	προκᾰτῳκήκετε	προκᾰτῳκήκεσᾰν
middle/ passive	indicative	προκᾰτῳκήμην	προκᾰτῴκησο	προκᾰτῴκητο	προκᾰτῴκησθον	προκᾰτῳκήσθην	προκᾰτῳκήμεθᾰ	προκᾰτῴκησθε	προκᾰτῴκηντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• “προκατοικέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press