προερῶν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pro.e.rɔ̂ːn/ → /pro.eˈron/ → /pro.eˈron/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.e.rɔ̂ːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pro.eˈron/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pro.eˈron/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pro.eˈron/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pro.eˈron/

Participle

προερῶν • (proerôn) m (feminine προεροῦσᾰ, neuter προεροῦν); first/third declension

1. future active participle of προερέω (proeréō)

Declension

First and third declension of προερῶν; προεροῦσᾰ; προεροῦν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		προερῶν proerôn	προεροῦσᾰ proeroûsa	προεροῦν proeroûn		προεροῦντε proeroûnte	προερούσᾱ proeroúsā	προεροῦντε proeroûnte		προεροῦντες proeroûntes	προεροῦσαι proeroûsai	προεροῦντᾰ proeroûnta
Genitive		προεροῦντος proeroûntos	προερούσης proeroúsēs	προεροῦντος proeroûntos		προερούντοιν proeroúntoin	προερούσαιν proeroúsain	προερούντοιν proeroúntoin		προερούντων proeroúntōn	προερουσῶν proerousôn	προερούντων proeroúntōn
Dative		προεροῦντῐ proeroûnti	προερούσῃ proeroúsēi	προεροῦντῐ proeroûnti		προερούντοιν proeroúntoin	προερούσαιν proeroúsain	προερούντοιν proeroúntoin		προεροῦσῐ / προεροῦσῐν proeroûsi(n)	προερούσαις proeroúsais	προεροῦσῐ / προεροῦσῐν proeroûsi(n)
Accusative		προεροῦντᾰ proeroûnta	προεροῦσᾰν proeroûsan	προεροῦν proeroûn		προεροῦντε proeroûnte	προερούσᾱ proeroúsā	προεροῦντε proeroûnte		προεροῦντᾰς proeroûntas	προερούσᾱς proeroúsās	προεροῦντᾰ proeroûnta
Vocative		προερῶν proerôn	προεροῦσᾰ proeroûsa	προεροῦν proeroûn		προεροῦντε proeroûnte	προερούσᾱ proeroúsā	προεροῦντε proeroûnte		προεροῦντες proeroûntes	προεροῦσαι proeroûsai	προεροῦντᾰ proeroûnta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		προερούντως proeroúntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.