πολύλογος

Ancient Greek

Etymology

From πολυ- (polu-, many) +‎ -λογος (-logos, word, speech).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /po.lý.lo.ɡos/ → /poˈly.lo.ɣos/ → /poˈli.lo.ɣos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /po.lý.lo.ɡos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /poˈly.lo.ɡos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /poˈly.lo.ɣos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /poˈly.lo.ɣos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /poˈli.lo.ɣos/

Adjective

πολῠ́λογος • (polŭ́logos) m or f (neuter πολῠ́λογον); second declension

1. loquacious, talkative

   Synonyms: λάλος (lálos), στωμύλος (stōmúlos)

Inflection

Second declension of πολῠ́λογος; πολῠ́λογον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		πολῠ́λογος polŭ́logos	πολῠ́λογον polŭ́logon		πολῠλόγω polŭlógō	πολῠλόγω polŭlógō		πολῠ́λογοι polŭ́logoi	πολῠ́λογᾰ polŭ́logă
Genitive		πολῠλόγου polŭlógou	πολῠλόγου polŭlógou		πολῠλόγοιν polŭlógoin	πολῠλόγοιν polŭlógoin		πολῠλόγων polŭlógōn	πολῠλόγων polŭlógōn
Dative		πολῠλόγῳ polŭlógōi	πολῠλόγῳ polŭlógōi		πολῠλόγοιν polŭlógoin	πολῠλόγοιν polŭlógoin		πολῠλόγοις polŭlógois	πολῠλόγοις polŭlógois
Accusative		πολῠ́λογον polŭ́logon	πολῠ́λογον polŭ́logon		πολῠλόγω polŭlógō	πολῠλόγω polŭlógō		πολῠλόγους polŭlógous	πολῠ́λογᾰ polŭ́logă
Vocative		πολῠ́λογε polŭ́loge	πολῠ́λογον polŭ́logon		πολῠλόγω polŭlógō	πολῠλόγω polŭlógō		πολῠ́λογοι polŭ́logoi	πολῠ́λογᾰ polŭ́logă
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		πολῠλόγως polŭlógōs			πολῠλογώτερος polŭlogṓteros			πολῠλογώτᾰτος polŭlogṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• πολῠλογέω (polŭlogéō)
• πολῠλογῐ́ᾱ (polŭlogĭ́ā)
• πολῠλογῐ́ζω (polŭlogĭ́zō)

Further reading

• “πολύλογος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• πολύλογος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette