πολυδάκτυλος

Ancient Greek

Etymology

From πολυ- (polu-, “many”) +‎ δάκτυλος (dáktulos, “fingers, toes”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /po.ly.dák.ty.los/ → /po.lyˈðak.ty.los/ → /po.liˈðak.ti.los/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /po.ly.dák.ty.los/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /po.lyˈdak.ty.los/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /po.lyˈðak.ty.los/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /po.lyˈðak.ty.los/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /po.liˈðak.ti.los/

Adjective

πολῠδάκτῠλος • (polŭdáktŭlos) m (feminine πολῠδακτύλη, neuter πολῠδάκτῠλον); first/second declension

1. having many toes

Inflection

First and second declension of πολῠδάκτῠλος; πολῠδακτῠ́λη; πολῠδάκτῠλον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		πολῠδάκτῠλος polŭdáktŭlos	πολῠδακτῠ́λη polŭdaktŭ́lē	πολῠδάκτῠλον polŭdáktŭlon		πολῠδακτῠ́λω polŭdaktŭ́lō	πολῠδακτῠ́λᾱ polŭdaktŭ́lā	πολῠδακτῠ́λω polŭdaktŭ́lō		πολῠδάκτῠλοι polŭdáktŭloi	πολῠδάκτῠλαι polŭdáktŭlai	πολῠδάκτῠλᾰ polŭdáktŭlă
Genitive		πολῠδακτῠ́λου polŭdaktŭ́lou	πολῠδακτῠ́λης polŭdaktŭ́lēs	πολῠδακτῠ́λου polŭdaktŭ́lou		πολῠδακτῠ́λοιν polŭdaktŭ́loin	πολῠδακτῠ́λαιν polŭdaktŭ́lain	πολῠδακτῠ́λοιν polŭdaktŭ́loin		πολῠδακτῠ́λων polŭdaktŭ́lōn	πολῠδακτῠ́λων polŭdaktŭ́lōn	πολῠδακτῠ́λων polŭdaktŭ́lōn
Dative		πολῠδακτῠ́λῳ polŭdaktŭ́lōi	πολῠδακτῠ́λῃ polŭdaktŭ́lēi	πολῠδακτῠ́λῳ polŭdaktŭ́lōi		πολῠδακτῠ́λοιν polŭdaktŭ́loin	πολῠδακτῠ́λαιν polŭdaktŭ́lain	πολῠδακτῠ́λοιν polŭdaktŭ́loin		πολῠδακτῠ́λοις polŭdaktŭ́lois	πολῠδακτῠ́λαις polŭdaktŭ́lais	πολῠδακτῠ́λοις polŭdaktŭ́lois
Accusative		πολῠδάκτῠλον polŭdáktŭlon	πολῠδακτῠ́λην polŭdaktŭ́lēn	πολῠδάκτῠλον polŭdáktŭlon		πολῠδακτῠ́λω polŭdaktŭ́lō	πολῠδακτῠ́λᾱ polŭdaktŭ́lā	πολῠδακτῠ́λω polŭdaktŭ́lō		πολῠδακτῠ́λους polŭdaktŭ́lous	πολῠδακτῠ́λᾱς polŭdaktŭ́lās	πολῠδάκτῠλᾰ polŭdáktŭlă
Vocative		πολῠδάκτῠλε polŭdáktŭle	πολῠδακτῠ́λη polŭdaktŭ́lē	πολῠδάκτῠλον polŭdáktŭlon		πολῠδακτῠ́λω polŭdaktŭ́lō	πολῠδακτῠ́λᾱ polŭdaktŭ́lā	πολῠδακτῠ́λω polŭdaktŭ́lō		πολῠδάκτῠλοι polŭdáktŭloi	πολῠδάκτῠλαι polŭdáktŭlai	πολῠδάκτῠλᾰ polŭdáktŭlă
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		πολῠδακτῠ́λως polŭdaktŭ́lōs				πολῠδακτῠλώτερος polŭdaktŭlṓteros				πολῠδακτῠλώτᾰτος polŭdaktŭlṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• →⇒ English: polydactyly (noun)

Further reading

• “πολυδάκτυλος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press