πολιτεύω

Ancient Greek

Etymology

πολῑ́της (polī́tēs) +‎ -εύω (-eúō)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /po.lǐː.těu̯.ɔː/ → /poˈliˈte.βo/ → /poˈliˈte.vo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /po.lǐː.těu̯.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /poˈliˈte.wo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /poˈliˈte.βo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /poˈliˈte.vo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /poˈliˈte.vo/

Verb

πολῑτεύω • (polīteúō)

1. to live as a citizen or freeman, live in a free state
2. to take part in the government
3. to administer or govern
4. to have a certain form of government

Conjugation

   Present: πολῑτεύω, πολῑτεύομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πολῑτεύω	πολῑτεύεις	πολῑτεύει	πολῑτεύετον	πολῑτεύετον	πολῑτεύομεν	πολῑτεύετε	πολῑτεύουσῐ(ν)
	subjunctive	πολῑτεύω	πολῑτεύῃς	πολῑτεύῃ	πολῑτεύητον	πολῑτεύητον	πολῑτεύωμεν	πολῑτεύητε	πολῑτεύωσῐ(ν)
	optative	πολῑτεύοιμῐ	πολῑτεύοις	πολῑτεύοι	πολῑτεύοιτον	πολῑτευοίτην	πολῑτεύοιμεν	πολῑτεύοιτε	πολῑτεύοιεν
	imperative		πολῑ́τευε	πολῑτευέτω	πολῑτεύετον	πολῑτευέτων		πολῑτεύετε	πολῑτευόντων
middle/ passive	indicative	πολῑτεύομαι	πολῑτεύῃ, πολῑτεύει	πολῑτεύεται	πολῑτεύεσθον	πολῑτεύεσθον	πολῑτευόμεθᾰ	πολῑτεύεσθε	πολῑτεύονται
	subjunctive	πολῑτεύωμαι	πολῑτεύῃ	πολῑτεύηται	πολῑτεύησθον	πολῑτεύησθον	πολῑτευώμεθᾰ	πολῑτεύησθε	πολῑτεύωνται
	optative	πολῑτευοίμην	πολῑτεύοιο	πολῑτεύοιτο	πολῑτεύοισθον	πολῑτευοίσθην	πολῑτευοίμεθᾰ	πολῑτεύοισθε	πολῑτεύοιντο
	imperative		πολῑτεύου	πολῑτευέσθω	πολῑτεύεσθον	πολῑτευέσθων		πολῑτεύεσθε	πολῑτευέσθων
		active				middle/passive
infinitive		πολῑτεύειν				πολῑτεύεσθαι
participle	m	πολῑτεύων				πολῑτευόμενος
	f	πολῑτεύουσᾰ				πολῑτευομένη
	n	πολῑτεῦον				πολῑτευόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐπολῑ́τευον, ἐπολῑτευόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπολῑ́τευον	ἐπολῑ́τευες	ἐπολῑ́τευε(ν)	ἐπολῑτεύετον	ἐπολῑτευέτην	ἐπολῑτεύομεν	ἐπολῑτεύετε	ἐπολῑ́τευον
middle/ passive	indicative	ἐπολῑτευόμην	ἐπολῑτεύου	ἐπολῑτεύετο	ἐπολῑτεύεσθον	ἐπολῑτευέσθην	ἐπολῑτευόμεθᾰ	ἐπολῑτεύεσθε	ἐπολῑτεύοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: πολῑτεύσω, πολῑτεύσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πολῑτεύσω	πολῑτεύσεις	πολῑτεύσει	πολῑτεύσετον	πολῑτεύσετον	πολῑτεύσομεν	πολῑτεύσετε	πολῑτεύσουσῐ(ν)
	optative	πολῑτεύσοιμῐ	πολῑτεύσοις	πολῑτεύσοι	πολῑτεύσοιτον	πολῑτευσοίτην	πολῑτεύσοιμεν	πολῑτεύσοιτε	πολῑτεύσοιεν
middle	indicative	πολῑτεύσομαι	πολῑτεύσῃ, πολῑτεύσει	πολῑτεύσεται	πολῑτεύσεσθον	πολῑτεύσεσθον	πολῑτευσόμεθᾰ	πολῑτεύσεσθε	πολῑτεύσονται
	optative	πολῑτευσοίμην	πολῑτεύσοιο	πολῑτεύσοιτο	πολῑτεύσοισθον	πολῑτευσοίσθην	πολῑτευσοίμεθᾰ	πολῑτεύσοισθε	πολῑτεύσοιντο
		active			middle
infinitive		πολῑτεύσειν			πολῑτεύσεσθαι
participle	m	πολῑτεύσων			πολῑτευσόμενος
	f	πολῑτεύσουσᾰ			πολῑτευσομένη
	n	πολῑτεῦσον			πολῑτευσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐπολῑ́τευσᾰ, ἐπολῑτευσᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπολῑ́τευσᾰ	ἐπολῑ́τευσᾰς	ἐπολῑ́τευσε(ν)	ἐπολῑτεύσᾰτον	ἐπολῑτευσᾰ́την	ἐπολῑτεύσᾰμεν	ἐπολῑτεύσᾰτε	ἐπολῑ́τευσᾰν
	subjunctive	πολῑτεύσω	πολῑτεύσῃς	πολῑτεύσῃ	πολῑτεύσητον	πολῑτεύσητον	πολῑτεύσωμεν	πολῑτεύσητε	πολῑτεύσωσῐ(ν)
	optative	πολῑτεύσαιμῐ	πολῑτεύσειᾰς, πολῑτεύσαις	πολῑτεύσειε(ν), πολῑτεύσαι	πολῑτεύσαιτον	πολῑτευσαίτην	πολῑτεύσαιμεν	πολῑτεύσαιτε	πολῑτεύσειᾰν, πολῑτεύσαιεν
	imperative		πολῑ́τευσον	πολῑτευσᾰ́τω	πολῑτεύσᾰτον	πολῑτευσᾰ́των		πολῑτεύσᾰτε	πολῑτευσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐπολῑτευσᾰ́μην	ἐπολῑτεύσω	ἐπολῑτεύσᾰτο	ἐπολῑτεύσᾰσθον	ἐπολῑτευσᾰ́σθην	ἐπολῑτευσᾰ́μεθᾰ	ἐπολῑτεύσᾰσθε	ἐπολῑτεύσᾰντο
	subjunctive	πολῑτεύσωμαι	πολῑτεύσῃ	πολῑτεύσηται	πολῑτεύσησθον	πολῑτεύσησθον	πολῑτευσώμεθᾰ	πολῑτεύσησθε	πολῑτεύσωνται
	optative	πολῑτευσαίμην	πολῑτεύσαιο	πολῑτεύσαιτο	πολῑτεύσαισθον	πολῑτευσαίσθην	πολῑτευσαίμεθᾰ	πολῑτεύσαισθε	πολῑτεύσαιντο
	imperative		πολῑ́τευσαι	πολῑτευσᾰ́σθω	πολῑτεύσᾰσθον	πολῑτευσᾰ́σθων		πολῑτεύσᾰσθε	πολῑτευσᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		πολῑτεῦσαι			πολῑτεύσᾰσθαι
participle	m	πολῑτεύσᾱς			πολῑτευσᾰ́μενος
	f	πολῑτεύσᾱσᾰ			πολῑτευσᾰμένη
	n	πολῑτεῦσᾰν			πολῑτευσᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: πεπολῑ́τευκᾰ, πεπολῑ́τευμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πεπολῑ́τευκᾰ	πεπολῑ́τευκᾰς	πεπολῑ́τευκε(ν)	πεπολῑτεύκᾰτον	πεπολῑτεύκᾰτον	πεπολῑτεύκᾰμεν	πεπολῑτεύκᾰτε	πεπολῑτεύκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	πεπολῑτεύκω	πεπολῑτεύκῃς	πεπολῑτεύκῃ	πεπολῑτεύκητον	πεπολῑτεύκητον	πεπολῑτεύκωμεν	πεπολῑτεύκητε	πεπολῑτεύκωσῐ(ν)
	optative	πεπολῑτεύκοιμῐ, πεπολῑτευκοίην	πεπολῑτεύκοις, πεπολῑτευκοίης	πεπολῑτεύκοι, πεπολῑτευκοίη	πεπολῑτεύκοιτον	πεπολῑτευκοίτην	πεπολῑτεύκοιμεν	πεπολῑτεύκοιτε	πεπολῑτεύκοιεν
	imperative		πεπολῑ́τευκε	πεπολῑτευκέτω	πεπολῑτεύκετον	πεπολῑτευκέτων		πεπολῑτεύκετε	πεπολῑτευκόντων
middle/ passive	indicative	πεπολῑ́τευμαι	πεπολῑ́τευσαι	πεπολῑ́τευται	πεπολῑ́τευσθον	πεπολῑ́τευσθον	πεπολῑτεύμεθᾰ	πεπολῑ́τευσθε	πεπολῑ́τευνται
	subjunctive	πεπολῑτευμένος ὦ	πεπολῑτευμένος ᾖς	πεπολῑτευμένος ᾖ	πεπολῑτευμένω ἦτον	πεπολῑτευμένω ἦτον	πεπολῑτευμένοι ὦμεν	πεπολῑτευμένοι ἦτε	πεπολῑτευμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεπολῑτευμένος εἴην	πεπολῑτευμένος εἴης	πεπολῑτευμένος εἴη	πεπολῑτευμένω εἴητον/εἶτον	πεπολῑτευμένω εἰήτην/εἴτην	πεπολῑτευμένοι εἴημεν/εἶμεν	πεπολῑτευμένοι εἴητε/εἶτε	πεπολῑτευμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πεπολῑ́τευσο	πεπολῑτεύσθω	πεπολῑ́τευσθον	πεπολῑτεύσθων		πεπολῑ́τευσθε	πεπολῑτεύσθων
		active				middle/passive
infinitive		πεπολῑτευκέναι				πεπολῑτεῦσθαι
participle	m	πεπολῑτευκώς				πεπολῑτευμένος
	f	πεπολῑτευκυῖᾰ				πεπολῑτευμένη
	n	πεπολῑτευκός				πεπολῑτευμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• πολιτεύω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “πολιτεύω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • citizen idem, page 133.
  • government idem, page 368.
  • live idem, page 495.
  • public idem, page 655.
  • statesman idem, page 812.