ποικιλόθρονος

Ancient Greek

Etymology

From ποικίλος (poikílos, “colourful”) +‎ θρόνος (thrónos, “throne”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /poi̯.ki.ló.tʰro.nos/ → /py.ciˈlo.θro.nos/ → /pi.ciˈlo.θro.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /poi̯.ki.ló.tʰro.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /py.kiˈlo.tʰro.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /py.ciˈlo.θro.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /py.ciˈlo.θro.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pi.ciˈlo.θro.nos/

Adjective

ποικῐλόθρονος • (poikĭlóthronos) m or f (neuter ποικῐλόθρονον); second declension

1. (poetic epithet of Aphrodite) having a colourfully adorned throne

Inflection

Second declension of ποικῐλόθρονος; ποικῐλόθρονον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ποικῐλόθρονος poikĭlóthronos	ποικῐλόθρονον poikĭlóthronon		ποικῐλοθρόνω poikĭlothrónō	ποικῐλοθρόνω poikĭlothrónō		ποικῐλόθρονοι poikĭlóthronoi	ποικῐλόθρονᾰ poikĭlóthronă
Genitive		ποικῐλοθρόνου poikĭlothrónou	ποικῐλοθρόνου poikĭlothrónou		ποικῐλοθρόνοιν poikĭlothrónoin	ποικῐλοθρόνοιν poikĭlothrónoin		ποικῐλοθρόνων poikĭlothrónōn	ποικῐλοθρόνων poikĭlothrónōn
Dative		ποικῐλοθρόνῳ poikĭlothrónōi	ποικῐλοθρόνῳ poikĭlothrónōi		ποικῐλοθρόνοιν poikĭlothrónoin	ποικῐλοθρόνοιν poikĭlothrónoin		ποικῐλοθρόνοις poikĭlothrónois	ποικῐλοθρόνοις poikĭlothrónois
Accusative		ποικῐλόθρονον poikĭlóthronon	ποικῐλόθρονον poikĭlóthronon		ποικῐλοθρόνω poikĭlothrónō	ποικῐλοθρόνω poikĭlothrónō		ποικῐλοθρόνους poikĭlothrónous	ποικῐλόθρονᾰ poikĭlóthronă
Vocative		ποικῐλόθρονε poikĭlóthrone	ποικῐλόθρονον poikĭlóthronon		ποικῐλοθρόνω poikĭlothrónō	ποικῐλοθρόνω poikĭlothrónō		ποικῐλόθρονοι poikĭlóthronoi	ποικῐλόθρονᾰ poikĭlóthronă
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		ποικῐλοθρόνως poikĭlothrónōs			ποικῐλοθρονώτερος poikĭlothronṓteros			ποικῐλοθρονώτᾰτος poikĭlothronṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “ποικιλόθρονος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• ποικιλόθρονος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette