πλουτοκρατέομαι
Appearance
Ancient Greek
[edit]Etymology
[edit]From πλοῦτος (ploûtos, “wealth”) + κρατέω (kratéō, “I rule”).
Pronunciation
[edit]- (5th BCE Attic) IPA(key): /pluː.to.kra.té.o.mai̯/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /plu.to.kraˈte.o.mɛ/
- (4th CE Koine) IPA(key): /plu.to.kraˈte.o.mɛ/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /plu.to.kraˈte.o.me/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /plu.to.kraˈte.o.me/
Verb
[edit]πλουτοκρᾰτέομαι • (ploutokratéomai)
Inflection
[edit] Present: πλουτοκρᾰτέω, πλουτοκρᾰτέομαι (Uncontracted)
Imperfect: ἐπλουτοκρᾰ́τεον, ἐπλουτοκρᾰτεόμην (Uncontracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐπλουτοκρᾰ́τεον | ἐπλουτοκρᾰ́τεες | ἐπλουτοκρᾰ́τεε(ν) | ἐπλουτοκρᾰτέετον | ἐπλουτοκρᾰτεέτην | ἐπλουτοκρᾰτέομεν | ἐπλουτοκρᾰτέετε | ἐπλουτοκρᾰ́τεον | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐπλουτοκρᾰτεόμην | ἐπλουτοκρᾰτέου | ἐπλουτοκρᾰτέετο | ἐπλουτοκρᾰτέεσθον | ἐπλουτοκρᾰτεέσθην | ἐπλουτοκρᾰτεόμεθᾰ | ἐπλουτοκρᾰτέεσθε | ἐπλουτοκρᾰτέοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐπλουτοκρᾰ́τουν | ἐπλουτοκρᾰ́τεις | ἐπλουτοκρᾰ́τει | ἐπλουτοκρᾰτεῖτον | ἐπλουτοκρᾰτείτην | ἐπλουτοκρᾰτοῦμεν | ἐπλουτοκρᾰτεῖτε | ἐπλουτοκρᾰ́τουν | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐπλουτοκρᾰτούμην | ἐπλουτοκρᾰτοῦ | ἐπλουτοκρᾰτεῖτο | ἐπλουτοκρᾰτεῖσθον | ἐπλουτοκρᾰτείσθην | ἐπλουτοκρᾰτούμεθᾰ | ἐπλουτοκρᾰτεῖσθε | ἐπλουτοκρᾰτοῦντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
Perfect: πεπλουτοκρᾰ́τηκᾰ, πεπλουτοκράτημαι
Pluperfect: ἐπεπλουτοκρᾰτήκειν, ἐπεπλουτοκρατήμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐπεπλουτοκρᾰτήκειν, ἐπεπλουτοκρᾰτήκη |
ἐπεπλουτοκρᾰτήκεις, ἐπεπλουτοκρᾰτήκης |
ἐπεπλουτοκρᾰτήκει(ν) | ἐπεπλουτοκρᾰτήκετον | ἐπεπλουτοκρᾰτηκέτην | ἐπεπλουτοκρᾰτήκεμεν | ἐπεπλουτοκρᾰτήκετε | ἐπεπλουτοκρᾰτήκεσᾰν | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐπεπλουτοκρατήμην | ἐπεπλουτοκράτησο | ἐπεπλουτοκράτητο | ἐπεπλουτοκράτησθον | ἐπεπλουτοκρατήσθην | ἐπεπλουτοκρατήμεθᾰ | ἐπεπλουτοκράτησθε | ἐπεπλουτοκράτηντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
Related terms
[edit]- πλουτοκρᾰτία (ploutokratía)
References
[edit]- “πλουτοκρατέομαι”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- πλουτοκρατέομαι in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette