πλείονος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /plěː.o.nos/ → /ˈpli.o.nos/ → /ˈpli.o.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /plěː.o.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpli.o.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpli.o.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpli.o.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpli.o.nos/

Adjective

πλείονος • (pleíonos)

1. masculine/feminine/neuter genitive singular of πλείων (pleíōn)