πλαγκτός

Ancient Greek

Etymology

Derived from πλάζω (plázō, “I turn aside, wander”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /plaŋk.tós/ → /plaŋɡˈtos/ → /plaŋɡˈtos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /plaŋk.tós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /plaŋkˈtos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /plaŋɡˈtos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /plaŋɡˈtos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /plaŋɡˈtos/

Adjective

πλᾰγκτός • (plănktós) m (feminine πλᾰγκτή, neuter πλᾰγκτόν); first/second declension
πλᾰγκτός • (plănktós) m or f (neuter πλᾰγκτόν); second declension

1. wandering, roaming
2. (figurative) wandering in mind, erring, distraught

Inflection

First and second declension of πλᾰγκτός; πλᾰγκτή; πλᾰγκτόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		πλᾰγκτός plănktós	πλᾰγκτή plănktḗ	πλᾰγκτόν plănktón		πλᾰγκτώ plănktṓ	πλᾰγκτᾱ́ plănktā́	πλᾰγκτώ plănktṓ		πλᾰγκτοί plănktoí	πλᾰγκταί plănktaí	πλᾰγκτᾰ́ plănktắ
Genitive		πλᾰγκτοῦ plănktoû	πλᾰγκτῆς plănktês	πλᾰγκτοῦ plănktoû		πλᾰγκτοῖν plănktoîn	πλᾰγκταῖν plănktaîn	πλᾰγκτοῖν plănktoîn		πλᾰγκτῶν plănktôn	πλᾰγκτῶν plănktôn	πλᾰγκτῶν plănktôn
Dative		πλᾰγκτῷ plănktôi	πλᾰγκτῇ plănktêi	πλᾰγκτῷ plănktôi		πλᾰγκτοῖν plănktoîn	πλᾰγκταῖν plănktaîn	πλᾰγκτοῖν plănktoîn		πλᾰγκτοῖς plănktoîs	πλᾰγκταῖς plănktaîs	πλᾰγκτοῖς plănktoîs
Accusative		πλᾰγκτόν plănktón	πλᾰγκτήν plănktḗn	πλᾰγκτόν plănktón		πλᾰγκτώ plănktṓ	πλᾰγκτᾱ́ plănktā́	πλᾰγκτώ plănktṓ		πλᾰγκτούς plănktoús	πλᾰγκτᾱ́ς plănktā́s	πλᾰγκτᾰ́ plănktắ
Vocative		πλᾰγκτέ plănkté	πλᾰγκτή plănktḗ	πλᾰγκτόν plănktón		πλᾰγκτώ plănktṓ	πλᾰγκτᾱ́ plănktā́	πλᾰγκτώ plănktṓ		πλᾰγκτοί plănktoí	πλᾰγκταί plănktaí	πλᾰγκτᾰ́ plănktắ
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		πλᾰγκτῶς plănktôs				πλᾰγκτότερος plănktóteros				πλᾰγκτότᾰτος plănktótătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Second declension of πλᾰγκτός; πλᾰγκτόν (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		πλᾰγκτός plănktós	πλᾰγκτόν plănktón		πλᾰγκτώ plănktṓ	πλᾰγκτώ plănktṓ		πλᾰγκτοί plănktoí	πλᾰγκτᾰ́ plănktắ
Genitive		πλᾰγκτοῦ plănktoû	πλᾰγκτοῦ plănktoû		πλᾰγκτοῖν plănktoîn	πλᾰγκτοῖν plănktoîn		πλᾰγκτῶν plănktôn	πλᾰγκτῶν plănktôn
Dative		πλᾰγκτῷ plănktôi	πλᾰγκτῷ plănktôi		πλᾰγκτοῖν plănktoîn	πλᾰγκτοῖν plănktoîn		πλᾰγκτοῖς plănktoîs	πλᾰγκτοῖς plănktoîs
Accusative		πλᾰγκτόν plănktón	πλᾰγκτόν plănktón		πλᾰγκτώ plănktṓ	πλᾰγκτώ plănktṓ		πλᾰγκτούς plănktoús	πλᾰγκτᾰ́ plănktắ
Vocative		πλᾰγκτέ plănkté	πλᾰγκτόν plănktón		πλᾰγκτώ plănktṓ	πλᾰγκτώ plănktṓ		πλᾰγκτοί plănktoí	πλᾰγκτᾰ́ plănktắ
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		πλᾰγκτῶς plănktôs			πλᾰγκτότερος plănktóteros			πλᾰγκτότᾰτος plănktótătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• παλίμπλαγκτος (palímplanktos)

References

• “πλαγκτός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “πλαγκτός”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “πλαγκτός”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• πλαγκτός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• πλαγκτός in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963