πετροκατοικήτῳ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pe.tro.ka.toi̯.kɛ̌ː.tɔːi̯/ → /pe.tro.ka.tyˈci.to/ → /pe.tro.ka.tiˈci.to/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.tro.ka.toi̯.kɛ̌ː.tɔːi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe.tro.ka.tyˈke̝.to/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pe.tro.ka.tyˈci.to/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.tro.ka.tyˈci.to/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.tro.ka.tiˈci.to/

Adjective

πετροκᾰτοικήτῳ • (petrokătoikḗtōi)

1. masculine/feminine/neuter dative singular of πετροκατοίκητος (petrokatoíkētos)