περιφέρω

Ancient Greek

Etymology

From περῐ- (peri-, “around”) +‎ φέρω (phérō, “carry”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.ri.pʰé.rɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe.riˈpʰe.ro/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pe.riˈɸe.ro/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.riˈfe.ro/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.riˈfe.ro/

Verb

περῐφέρω • (periphérō)

to carry round, carry about
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 4.36
1. to move round
  - 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, On Horsemanship 7.2
2. to turn round
  - 46 CE – 120 CE, Plutarch, Life of Marcellus 20
3. to carry round, publish, make known
  - 428 BCE – 347 BCE, Plato, Protagoras 343B
4. to carry to and fro
  - 46 CE – 120 CE, Plutarch, Life of Caesar 37
5. to bring round (into one's own power)
  - 46 CE – 120 CE, Plutarch, Life of Pericles 15
6. to carry round or back (in thought)
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 6.86.2
7. to turn round, make dizzy, turn mad
  - 300 BCE – 200 BCE, Septuagint, Ecclesiastes 7.8
(intransitive) to survive, endure, hold out
- 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 7.28
1. to come round, recover
(passive voice) to go round, revolve
- 386 BCE – 367 BCE, Plato, Parmenides 138C
1. to wander about
  - 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, On Hunting 3.5

Conjugation

Present: περῐφέρω, περῐφέρομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	περῐφέρω	περῐφέρεις	περῐφέρει	περῐφέρετον	περῐφέρετον	περῐφέρομεν	περῐφέρετε	περῐφέρουσῐ(ν)
	subjunctive	περῐφέρω	περῐφέρῃς	περῐφέρῃ	περῐφέρητον	περῐφέρητον	περῐφέρωμεν	περῐφέρητε	περῐφέρωσῐ(ν)
	optative	περῐφέροιμῐ	περῐφέροις	περῐφέροι	περῐφέροιτον	περῐφεροίτην	περῐφέροιμεν	περῐφέροιτε	περῐφέροιεν
	imperative		περῐ́φερε	περῐφερέτω	περῐφέρετον	περῐφερέτων		περῐφέρετε	περῐφερόντων
middle/ passive	indicative	περῐφέρομαι	περῐφέρῃ, περῐφέρει	περῐφέρεται	περῐφέρεσθον	περῐφέρεσθον	περῐφερόμεθᾰ	περῐφέρεσθε	περῐφέρονται
	subjunctive	περῐφέρωμαι	περῐφέρῃ	περῐφέρηται	περῐφέρησθον	περῐφέρησθον	περῐφερώμεθᾰ	περῐφέρησθε	περῐφέρωνται
	optative	περῐφεροίμην	περῐφέροιο	περῐφέροιτο	περῐφέροισθον	περῐφεροίσθην	περῐφεροίμεθᾰ	περῐφέροισθε	περῐφέροιντο
	imperative		περῐφέρου	περῐφερέσθω	περῐφέρεσθον	περῐφερέσθων		περῐφέρεσθε	περῐφερέσθων
		active				middle/passive
infinitive		περῐφέρειν				περῐφέρεσθαι
participle	m	περῐφέρων				περῐφερόμενος
	f	περῐφέρουσᾰ				περῐφερομένη
	n	περῐφέρον				περῐφερόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: περέφερον, περεφερόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	περέφερον	περέφερες	περέφερε(ν)	περεφέρετον	περεφερέτην	περεφέρομεν	περεφέρετε	περέφερον
middle/ passive	indicative	περεφερόμην	περεφέρου	περεφέρετο	περεφέρεσθον	περεφερέσθην	περεφερόμεθᾰ	περεφέρεσθε	περεφέροντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: περῐοίσω, περῐοίσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	περῐοίσω	περῐοίσεις	περῐοίσει	περῐοίσετον	περῐοίσετον	περῐοίσομεν	περῐοίσετε	περῐοίσουσῐ(ν)
active	optative	περῐοίσοιμῐ	περῐοίσοις	περῐοίσοι	περῐοίσοιτον	περῐοισοίτην	περῐοίσοιμεν	περῐοίσοιτε	περῐοίσοιεν
middle	indicative	περῐοίσομαι	περῐοίσῃ, περῐοίσει	περῐοίσεται	περῐοίσεσθον	περῐοίσεσθον	περῐοισόμεθᾰ	περῐοίσεσθε	περῐοίσονται
middle	optative	περῐοισοίμην	περῐοίσοιο	περῐοίσοιτο	περῐοίσοισθον	περῐοισοίσθην	περῐοισοίμεθᾰ	περῐοίσοισθε	περῐοίσοιντο
		active			middle
infinitive		περῐοίσειν			περῐοίσεσθαι
participle	m	περῐοίσων			περῐοισόμενος
	f	περῐοίσουσᾰ			περῐοισομένη
	n	περῐοῖσον			περῐοισόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: περῐήνεγκᾰ, περῐηνεγκᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	περῐήνεγκᾰ	περῐήνεγκᾰς	περῐήνεγκε(ν)	περῐηνέγκᾰτον	περῐηνεγκᾰ́την	περῐηνέγκᾰμεν	περῐηνέγκᾰτε	περῐήνεγκᾰν
	subjunctive	περῐενέγκω	περῐενέγκῃς	περῐενέγκῃ	περῐενέγκητον	περῐενέγκητον	περῐενέγκωμεν	περῐενέγκητε	περῐενέγκωσῐ(ν)
	optative	περῐενέγκαιμῐ	περῐενέγκειᾰς, περῐενέγκαις	περῐενέγκειε(ν), περῐενέγκαι	περῐενέγκαιτον	περῐενεγκαίτην	περῐενέγκαιμεν	περῐενέγκαιτε	περῐενέγκειᾰν, περῐενέγκαιεν
	imperative		περῐένεγκον	περῐενεγκᾰ́τω	περῐενέγκᾰτον	περῐενεγκᾰ́των		περῐενέγκᾰτε	περῐενεγκᾰ́ντων
middle	indicative	περῐηνεγκᾰ́μην	περῐηνέγκω	περῐηνέγκᾰτο	περῐηνέγκᾰσθον	περῐηνεγκᾰ́σθην	περῐηνεγκᾰ́μεθᾰ	περῐηνέγκᾰσθε	περῐηνέγκᾰντο
	subjunctive	περῐενέγκωμαι	περῐενέγκῃ	περῐενέγκηται	περῐενέγκησθον	περῐενέγκησθον	περῐενεγκώμεθᾰ	περῐενέγκησθε	περῐενέγκωνται
	optative	περῐενεγκαίμην	περῐενέγκαιο	περῐενέγκαιτο	περῐενέγκαισθον	περῐενεγκαίσθην	περῐενεγκαίμεθᾰ	περῐενέγκαισθε	περῐενέγκαιντο
	imperative		περῐένεγκαι	περῐενεγκᾰ́σθω	περῐενέγκᾰσθον	περῐενεγκᾰ́σθων		περῐενέγκᾰσθε	περῐενεγκᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		περῐενέγκαι			περῐενέγκᾰσθαι
participle	m	περῐενέγκᾱς			περῐενεγκᾰ́μενος
	f	περῐενέγκᾱσᾰ			περῐενεγκᾰμένη
	n	περῐενέγκᾰν			περῐενεγκᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: περῐήνεγκον, περῐηνεγκόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	περῐήνεγκον	περῐήνεγκες	περῐήνεγκε(ν)	περῐηνέγκετον	περῐηνεγκέτην	περῐηνέγκομεν	περῐηνέγκετε	περῐήνεγκον
	subjunctive	περῐενέγκω	περῐενέγκῃς	περῐενέγκῃ	περῐενέγκητον	περῐενέγκητον	περῐενέγκωμεν	περῐενέγκητε	περῐενέγκωσῐ(ν)
	optative	περῐενέγκοιμῐ	περῐενέγκοις	περῐενέγκοι	περῐενέγκοιτον	περῐενεγκοίτην	περῐενέγκοιμεν	περῐενέγκοιτε	περῐενέγκοιεν
	imperative		περῐένεγκε	περῐενεγκέτω	περῐενέγκετον	περῐενεγκέτων		περῐενέγκετε	περῐενεγκόντων
middle	indicative	περῐηνεγκόμην	περῐηνέγκου	περῐηνέγκετο	περῐηνέγκεσθον	περῐηνεγκέσθην	περῐηνεγκόμεθᾰ	περῐηνέγκεσθε	περῐηνέγκοντο
	subjunctive	περῐενέγκωμαι	περῐενέγκῃ	περῐενέγκηται	περῐενέγκησθον	περῐενέγκησθον	περῐενεγκώμεθᾰ	περῐενέγκησθε	περῐενέγκωνται
	optative	περῐενεγκοίμην	περῐενέγκοιο	περῐενέγκοιτο	περῐενέγκοισθον	περῐενεγκοίσθην	περῐενεγκοίμεθᾰ	περῐενέγκοισθε	περῐενέγκοιντο
	imperative		περῐενεγκοῦ	περῐενεγκέσθω	περῐενέγκεσθον	περῐενεγκέσθων		περῐενέγκεσθε	περῐενεγκέσθων
		active			middle
infinitive		περῐενεγκεῖν			περῐενεγκέσθαι
participle	m	περῐενεγκών			περῐενεγκόμενος
	f	περῐενεγκοῦσᾰ			περῐενεγκομένη
	n	περῐενεγκόν			περῐενεγκόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

περιφορά (periphorá)
συμπεριφέρω (sumperiphérō)

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Verb

Conjugation

Derived terms

Further reading