περιπλόμενος
Jump to navigation
Jump to search
Ancient Greek
[edit]Etymology
[edit]An aorist middle participle from περι- (peri-) + πέλω (pélō).
Pronunciation
[edit]- (5th BCE Attic) IPA(key): /pe.ri.pló.me.nos/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /pe.riˈplo.me.nos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /pe.riˈplo.me.nos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /pe.riˈplo.me.nos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /pe.riˈplo.me.nos/
Participle
[edit]περῐπλόμενος • (periplómenos) (Epic)
- moving or being around
- (of time) turning around
Inflection
[edit]Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | περῐπλόμενος periplómenos |
περῐπλομένη periploménē |
περῐπλόμενον periplómenon |
περῐπλομένω periploménō |
περῐπλομένᾱ periploménā |
περῐπλομένω periploménō |
περῐπλόμενοι periplómenoi |
περῐπλόμεναι periplómenai |
περῐπλόμενᾰ periplómena | |||||
Genitive | περῐπλομένου / περῐπλομενοῖο / περῐπλομένοιο / περῐπλομενόο / περῐπλομένοο periploménou / periplomenoîo / periploménoio / periplomenóo / periploménoo |
περῐπλομένης periploménēs |
περῐπλομένου / περῐπλομενοῖο / περῐπλομένοιο / περῐπλομενόο / περῐπλομένοο periploménou / periplomenoîo / periploménoio / periplomenóo / periploménoo |
περῐπλομένοιῐν periploménoiin |
περῐπλομέναιν / περῐπλομέναιῐν / περῐπλομένῃῐν periploménai(i)n / periploménēiin |
περῐπλομένοιῐν periploménoiin |
περῐπλομένων periploménōn |
περῐπλομενᾱ́ων / περῐπλομενέ͜ων / περῐπλομενῶν periplomenā́ōn / periplomené͜ōn / periplomenôn |
περῐπλομένων periploménōn | |||||
Dative | περῐπλομένῳ periploménōi |
περῐπλομένῃ periploménēi |
περῐπλομένῳ periploménōi |
περῐπλομένοιῐν periploménoiin |
περῐπλομέναιν / περῐπλομέναιῐν / περῐπλομένῃῐν periploménai(i)n / periploménēiin |
περῐπλομένοιῐν periploménoiin |
περῐπλομένοισῐ / περῐπλομένοισῐν / περῐπλομένοις periploménoisi(n) / periploménois |
περῐπλομένῃσῐ / περῐπλομένῃσῐν / περῐπλομένῃς / περῐπλομέναις periploménēisi(n) / periploménēis / periploménais |
περῐπλομένοισῐ / περῐπλομένοισῐν / περῐπλομένοις periploménoisi(n) / periploménois | |||||
Accusative | περῐπλόμενον periplómenon |
περῐπλομένην periploménēn |
περῐπλόμενον periplómenon |
περῐπλομένω periploménō |
περῐπλομένᾱ periploménā |
περῐπλομένω periploménō |
περῐπλομένους periploménous |
περῐπλομένᾱς periploménās |
περῐπλόμενᾰ periplómena | |||||
Vocative | περῐπλόμενε periplómene |
περῐπλομένη periploménē |
περῐπλόμενον periplómenon |
περῐπλομένω periploménō |
περῐπλομένᾱ periploménā |
περῐπλομένω periploménō |
περῐπλόμενοι periplómenoi |
περῐπλόμεναι periplómenai |
περῐπλόμενᾰ periplómena | |||||
Notes: |
|
References
[edit]- “περιπέλομαι”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “περιπλόμενος”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- περιπλόμενος in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963