περικαλλέος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pe.ri.kal.lé.os/ → /pe.ri.kalˈle.os/ → /pe.ri.kaˈle.os/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.ri.kal.lé.os/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe.ri.kalˈle.os/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pe.ri.kalˈle.os/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.ri.kalˈle.os/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.ri.kaˈle.os/

Adjective

περῐκαλλέος • (perikalléos)

1. masculine/feminine/neuter genitive singular of περικαλλής (perikallḗs)