περιδέραιον

Ancient Greek

Etymology

From περῐ- (perĭ-) +‎ δέραιον (déraion).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pe.ri.dé.rai̯.on/ → /pe.riˈðe.rɛ.on/ → /pe.riˈðe.re.on/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.ri.dé.rai̯.on/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe.riˈde.rɛ.on/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pe.riˈðe.rɛ.on/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.riˈðe.re.on/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.riˈðe.re.on/

Noun

περῐδέραιον • (perĭdéraion) m (genitive περῐδεραίον); second declension

1. necklace
2. collar of a pillory

Inflection

Second declension of τὸ περῐδέραιον; τοῦ περῐδεραίου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	τὸ περῐδέραιον tò perĭdéraion	τὼ περῐδεραίω tṑ perĭderaíō	τᾰ̀ περῐδέραιᾰ tằ perĭdéraiă
Genitive	τοῦ περῐδεραίου toû perĭderaíou	τοῖν περῐδεραίοιν toîn perĭderaíoin	τῶν περῐδεραίων tôn perĭderaíōn
Dative	τῷ περῐδεραίῳ tôi perĭderaíōi	τοῖν περῐδεραίοιν toîn perĭderaíoin	τοῖς περῐδεραίοις toîs perĭderaíois
Accusative	τὸ περῐδέραιον tò perĭdéraion	τὼ περῐδεραίω tṑ perĭderaíō	τᾰ̀ περῐδέραιᾰ tằ perĭdéraiă
Vocative	περῐδέραιον perĭdéraion	περῐδεραίω perĭderaíō	περῐδέραιᾰ perĭdéraiă
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Greek: περιδέραιο (peridéraio)

Further reading

• “περιδέραιον”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• περιδέραιον in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette