περιέπω
Appearance
Ancient Greek
[edit]Etymology
[edit]From περι- (peri-, “concerning”) + ἔπω (épō, “speak”).
Pronunciation
[edit]- (5th BCE Attic) IPA(key): /pe.ri.é.pɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /pe.riˈe.po/
- (4th CE Koine) IPA(key): /pe.riˈe.po/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /pe.riˈe.po/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /pe.riˈe.po/
Verb
[edit]περιέπω • (periépō)
Inflection
[edit] Present: περιέπω, περιέπομαι
Imperfect: περίεπον, περιεπόμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | περίεπον | περίεπες | περίεπε(ν) | περιέπετον | περιεπέτην | περιέπομεν | περιέπετε | περίεπον | ||||
middle/ passive |
indicative | περιεπόμην | περιέπου | περιέπετο | περιέπεσθον | περιεπέσθην | περιεπόμεθᾰ | περιέπεσθε | περιέποντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
Derived terms
[edit]- περιεῖπον (perieîpon)