περαίνω

Ancient Greek

Alternative forms

• πειραίνω (peiraínō) — Epic, Ionic

Etymology

πεῖραρ (peîrar, “end”) +‎ -ι̯ω (-i̯ō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pe.rǎi̯.nɔː/ → /peˈrɛ.no/ → /peˈre.no/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.rǎi̯.nɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /peˈrɛ.no/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /peˈrɛ.no/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /peˈre.no/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /peˈre.no/

Verb

περαίνω • (peraínō)

1. to finish, to bring to an end
2. to limit
3. to effect
4. to reach
5. to come to an end
6. to penetrate

Conjugation

   Present: περαίνω, περαίνομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	περαίνω	περαίνεις	περαίνει	περαίνετον	περαίνετον	περαίνομεν	περαίνετε	περαίνουσῐ(ν)
	subjunctive	περαίνω	περαίνῃς	περαίνῃ	περαίνητον	περαίνητον	περαίνωμεν	περαίνητε	περαίνωσῐ(ν)
	optative	περαίνοιμῐ	περαίνοις	περαίνοι	περαίνοιτον	περαινοίτην	περαίνοιμεν	περαίνοιτε	περαίνοιεν
	imperative		πέραινε	περαινέτω	περαίνετον	περαινέτων		περαίνετε	περαινόντων
middle/ passive	indicative	περαίνομαι	περαίνῃ, περαίνει	περαίνεται	περαίνεσθον	περαίνεσθον	περαινόμεθᾰ	περαίνεσθε	περαίνονται
	subjunctive	περαίνωμαι	περαίνῃ	περαίνηται	περαίνησθον	περαίνησθον	περαινώμεθᾰ	περαίνησθε	περαίνωνται
	optative	περαινοίμην	περαίνοιο	περαίνοιτο	περαίνοισθον	περαινοίσθην	περαινοίμεθᾰ	περαίνοισθε	περαίνοιντο
	imperative		περαίνου	περαινέσθω	περαίνεσθον	περαινέσθων		περαίνεσθε	περαινέσθων
		active				middle/passive
infinitive		περαίνειν				περαίνεσθαι
participle	m	περαίνων				περαινόμενος
	f	περαίνουσᾰ				περαινομένη
	n	περαῖνον				περαινόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐπέραινον, ἐπεραινόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπέραινον	ἐπέραινες	ἐπέραινε(ν)	ἐπεραίνετον	ἐπεραινέτην	ἐπεραίνομεν	ἐπεραίνετε	ἐπέραινον
middle/ passive	indicative	ἐπεραινόμην	ἐπεραίνου	ἐπεραίνετο	ἐπεραίνεσθον	ἐπεραινέσθην	ἐπεραινόμεθᾰ	ἐπεραίνεσθε	ἐπεραίνοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: περᾰνέω, περᾰνέομαι, περᾰνθήσομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	περᾰνέω	περᾰνέεις	περᾰνέει	περᾰνέετον	περᾰνέετον	περᾰνέομεν	περᾰνέετε	περᾰνέουσῐ(ν)
	optative	περᾰνέοιμῐ	περᾰνέοις	περᾰνέοι	περᾰνέοιτον	περᾰνεοίτην	περᾰνέοιμεν	περᾰνέοιτε	περᾰνέοιεν
middle	indicative	περᾰνέομαι	περᾰνέῃ, περᾰνέει	περᾰνέεται	περᾰνέεσθον	περᾰνέεσθον	περᾰνεόμεθᾰ	περᾰνέεσθε	περᾰνέονται
	optative	περᾰνεοίμην	περᾰνέοιο	περᾰνέοιτο	περᾰνέοισθον	περᾰνεοίσθην	περᾰνεοίμεθᾰ	περᾰνέοισθε	περᾰνέοιντο
passive	indicative	περᾰνθήσομαι	περᾰνθήσῃ	περᾰνθήσεται	περᾰνθήσεσθον	περᾰνθήσεσθον	περᾰνθησόμεθᾰ	περᾰνθήσεσθε	περᾰνθήσονται
	optative	περᾰνθησοίμην	περᾰνθήσοιο	περᾰνθήσοιτο	περᾰνθήσοισθον	περᾰνθησοίσθην	περᾰνθησοίμεθᾰ	περᾰνθήσοισθε	περᾰνθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		περᾰνέειν			περᾰνέεσθαι		περᾰνθήσεσθαι
participle	m	περᾰνέων			περᾰνεόμενος		περᾰνθησόμενος
	f	περᾰνέουσᾰ			περᾰνεομένη		περᾰνθησομένη
	n	περᾰνέον			περᾰνεόμενον		περᾰνθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: περᾰνῶ, περᾰνοῦμαι, περᾰνθήσομαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	περᾰνῶ	περᾰνεῖς	περᾰνεῖ	περᾰνεῖτον	περᾰνεῖτον	περᾰνοῦμεν	περᾰνεῖτε	περᾰνοῦσῐ(ν)
	optative	περᾰνοίην, περᾰνοῖμῐ	περᾰνοίης, περᾰνοῖς	περᾰνοίη, περᾰνοῖ	περᾰνοῖτον, περᾰνοίητον	περᾰνοίτην, περᾰνοιήτην	περᾰνοῖμεν, περᾰνοίημεν	περᾰνοῖτε, περᾰνοίητε	περᾰνοῖεν, περᾰνοίησᾰν
middle	indicative	περᾰνοῦμαι	περᾰνῇ	περᾰνεῖται	περᾰνεῖσθον	περᾰνεῖσθον	περᾰνούμεθᾰ	περᾰνεῖσθε	περᾰνοῦνται
	optative	περᾰνοίμην	περᾰνοῖο	περᾰνοῖτο	περᾰνοῖσθον	περᾰνοίσθην	περᾰνοίμεθᾰ	περᾰνοῖσθε	περᾰνοῖντο
passive	indicative	περᾰνθήσομαι	περᾰνθήσῃ	περᾰνθήσεται	περᾰνθήσεσθον	περᾰνθήσεσθον	περᾰνθησόμεθᾰ	περᾰνθήσεσθε	περᾰνθήσονται
	optative	περᾰνθησοίμην	περᾰνθήσοιο	περᾰνθήσοιτο	περᾰνθήσοισθον	περᾰνθησοίσθην	περᾰνθησοίμεθᾰ	περᾰνθήσοισθε	περᾰνθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		περᾰνεῖν			περᾰνεῖσθαι		περᾰνθήσεσθαι
participle	m	περᾰνῶν			περᾰνούμενος		περᾰνθησόμενος
	f	περᾰνοῦσᾰ			περᾰνουμένη		περᾰνθησομένη
	n	περᾰνοῦν			περᾰνούμενον		περᾰνθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐπέρᾱνᾰ, ἐπερᾱνᾰ́μην, ἐπερᾰ́νθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπέρᾱνᾰ	ἐπέρᾱνᾰς	ἐπέρᾱνε(ν)	ἐπερᾱ́νᾰτον	ἐπερᾱνᾰ́την	ἐπερᾱ́νᾰμεν	ἐπερᾱ́νᾰτε	ἐπέρᾱνᾰν
	subjunctive	περᾱ́νω	περᾱ́νῃς	περᾱ́νῃ	περᾱ́νητον	περᾱ́νητον	περᾱ́νωμεν	περᾱ́νητε	περᾱ́νωσῐ(ν)
	optative	περᾱ́ναιμῐ	περᾱ́νειᾰς, περᾱ́ναις	περᾱ́νειε(ν), περᾱ́ναι	περᾱ́ναιτον	περᾱναίτην	περᾱ́ναιμεν	περᾱ́ναιτε	περᾱ́νειᾰν, περᾱ́ναιεν
	imperative		πέρᾱνον	περᾱνᾰ́τω	περᾱ́νᾰτον	περᾱνᾰ́των		περᾱ́νᾰτε	περᾱνᾰ́ντων
middle	indicative	ἐπερᾱνᾰ́μην	ἐπερᾱ́νω	ἐπερᾱ́νᾰτο	ἐπερᾱ́νᾰσθον	ἐπερᾱνᾰ́σθην	ἐπερᾱνᾰ́μεθᾰ	ἐπερᾱ́νᾰσθε	ἐπερᾱ́νᾰντο
	subjunctive	περᾱ́νωμαι	περᾱ́νῃ	περᾱ́νηται	περᾱ́νησθον	περᾱ́νησθον	περᾱνώμεθᾰ	περᾱ́νησθε	περᾱ́νωνται
	optative	περᾱναίμην	περᾱ́ναιο	περᾱ́ναιτο	περᾱ́ναισθον	περᾱναίσθην	περᾱναίμεθᾰ	περᾱ́ναισθε	περᾱ́ναιντο
	imperative		πέρᾱναι	περᾱνᾰ́σθω	περᾱ́νᾰσθον	περᾱνᾰ́σθων		περᾱ́νᾰσθε	περᾱνᾰ́σθων
passive	indicative	ἐπερᾰ́νθην	ἐπερᾰ́νθης	ἐπερᾰ́νθη	ἐπερᾰ́νθητον	ἐπερᾰνθήτην	ἐπερᾰ́νθημεν	ἐπερᾰ́νθητε	ἐπερᾰ́νθησᾰν
	subjunctive	περᾰνθῶ	περᾰνθῇς	περᾰνθῇ	περᾰνθῆτον	περᾰνθῆτον	περᾰνθῶμεν	περᾰνθῆτε	περᾰνθῶσῐ(ν)
	optative	περᾰνθείην	περᾰνθείης	περᾰνθείη	περᾰνθεῖτον, περᾰνθείητον	περᾰνθείτην, περᾰνθειήτην	περᾰνθεῖμεν, περᾰνθείημεν	περᾰνθεῖτε, περᾰνθείητε	περᾰνθεῖεν, περᾰνθείησᾰν
	imperative		περᾰ́νθητῐ	περᾰνθήτω	περᾰ́νθητον	περᾰνθήτων		περᾰ́νθητε	περᾰνθέντων
		active			middle		passive
infinitive		περᾶναι			περᾱ́νᾰσθαι		περᾰνθῆναι
participle	m	περᾱ́νᾱς			περᾱνᾰ́μενος		περᾰνθείς
	f	περᾱ́νᾱσᾰ			περᾱνᾰμένη		περᾰνθεῖσᾰ
	n	περᾶνᾰν			περᾱνᾰ́μενον		περᾰνθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: πεπέρᾰσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	πεπέρᾰσμαι	πεπέρᾰνσαι	πεπέρᾰνται	πεπέρᾰνθον	πεπέρᾰνθον	πεπερᾰ́σμεθᾰ	πεπέρᾰνθε	πεπερᾰ́νᾰται
	subjunctive	πεπερᾰσμένος ὦ	πεπερᾰσμένος ᾖς	πεπερᾰσμένος ᾖ	πεπερᾰσμένω ἦτον	πεπερᾰσμένω ἦτον	πεπερᾰσμένοι ὦμεν	πεπερᾰσμένοι ἦτε	πεπερᾰσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεπερᾰσμένος εἴην	πεπερᾰσμένος εἴης	πεπερᾰσμένος εἴη	πεπερᾰσμένω εἴητον/εἶτον	πεπερᾰσμένω εἰήτην/εἴτην	πεπερᾰσμένοι εἴημεν/εἶμεν	πεπερᾰσμένοι εἴητε/εἶτε	πεπερᾰσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πεπέρᾰνσο	πεπερᾰ́νθω	πεπέρᾰνθον	πεπερᾰ́νθων		πεπέρᾰνθε	πεπερᾰ́νθων
						middle/passive
infinitive						πεπερᾰ́νθαι
participle	m					πεπερᾰσμένος
	f					πεπερᾰσμένη
	n					πεπερᾰσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Synonyms

• τελέω (teléō)
• τελευτάω (teleutáō)

Related terms

• πέρᾱν (pérān)
• πέρᾱ (pérā)
• πέρας (péras)

References

• “περαίνω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press