περίφρασις

Ancient Greek

Etymology

περῐ- (perĭ-) +‎ φρᾰ́σῐς (phrắsĭs)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pe.rí.pʰra.sis/ → /peˈri.ɸra.sis/ → /peˈri.fra.sis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.rí.pʰra.sis/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /peˈri.pʰra.sis/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /peˈri.ɸra.sis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /peˈri.fra.sis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /peˈri.fra.sis/

Noun

περῐ́φρᾰσῐς • (perĭ́phrăsĭs) f (genitive περῐφρᾰ́σεως); third declension

1. circumlocution, periphrasis

Inflection

Third declension of ἡ περῐ́φρᾰσῐς; τῆς περῐφρᾰ́σεως (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ περῐ́φρᾰσῐς hē perĭ́phrăsĭs	τὼ περῐφρᾰ́σει tṑ perĭphrắsei	αἱ περῐφρᾰ́σεις hai perĭphrắseis
Genitive	τῆς περῐφρᾰ́σεως tês perĭphrắseōs	τοῖν περῐφρᾰσέοιν toîn perĭphrăséoin	τῶν περῐφρᾰ́σεων tôn perĭphrắseōn
Dative	τῇ περῐφρᾰ́σει têi perĭphrắsei	τοῖν περῐφρᾰσέοιν toîn perĭphrăséoin	ταῖς περῐφρᾰ́σεσῐ / περῐφρᾰ́σεσῐν taîs perĭphrắsesĭ(n)
Accusative	τὴν περῐ́φρᾰσῐν tḕn perĭ́phrăsĭn	τὼ περῐφρᾰ́σει tṑ perĭphrắsei	τᾱ̀ς περῐφρᾰ́σεις tā̀s perĭphrắseis
Vocative	περῐ́φρᾰσῐ perĭ́phrăsĭ	περῐφρᾰ́σει perĭphrắsei	περῐφρᾰ́σεις perĭphrắseis
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Related terms

• περιφραστικός (periphrastikós)

Descendants

• Greek: περίφραση (perífrasi)
• → Latin: periphrasis
  • → English: periphrasis
  • → French: périphrase
• → Latin: circumlocūtiō (calque)

Further reading

• “περίφρασις”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• περίφρασις in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette