πεπτηώς

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pep.tɛː.ɔ̌ːs/ → /pep.tiˈos/ → /pep.tiˈos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pep.tɛː.ɔ̌ːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pep.te̝ˈos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pep.tiˈos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pep.tiˈos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pep.tiˈos/

Participle

πεπτηώς • (peptēṓs) m (feminine πεπτηυῖᾰ, neuter πεπτηός); first/third declension

1. perfect active participle of πῑ́πτω (pī́ptō)

Declension

First and third declension of πεπτηώς; πεπτηυίᾰ; πεπτηός (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		πεπτηώς peptēṓs	πεπτηυίᾰ peptēuía	πεπτηός peptēós		πεπτηότε peptēóte	πεπτηυίᾱ peptēuíā	πεπτηότε peptēóte		πεπτηότες peptēótes	πεπτηυίαι peptēuíai	πεπτηότᾰ peptēóta
Genitive		πεπτηότος peptēótos	πεπτηυίᾱς peptēuíās	πεπτηότος peptēótos		πεπτηότοιν peptēótoin	πεπτηυίαιν peptēuíain	πεπτηότοιν peptēótoin		πεπτηότων peptēótōn	πεπτηυιῶν peptēuiôn	πεπτηότων peptēótōn
Dative		πεπτηότῐ peptēóti	πεπτηυίᾳ peptēuíāi	πεπτηότῐ peptēóti		πεπτηότοιν peptēótoin	πεπτηυίαιν peptēuíain	πεπτηότοιν peptēótoin		πεπτηόσῐ / πεπτηόσῐν peptēósi(n)	πεπτηυίαις peptēuíais	πεπτηόσῐ / πεπτηόσῐν peptēósi(n)
Accusative		πεπτηότᾰ peptēóta	πεπτηυίᾰν peptēuían	πεπτηός peptēós		πεπτηότε peptēóte	πεπτηυίᾱ peptēuíā	πεπτηότε peptēóte		πεπτηότᾰς peptēótas	πεπτηυίᾱς peptēuíās	πεπτηότᾰ peptēóta
Vocative		πεπτηώς peptēṓs	πεπτηυίᾰ peptēuía	πεπτηός peptēós		πεπτηότε peptēóte	πεπτηυίᾱ peptēuíā	πεπτηότε peptēóte		πεπτηότες peptēótes	πεπτηυίαι peptēuíai	πεπτηότᾰ peptēóta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		πεπτηότως peptēótōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. Nominative singular -ς (-s) arose by reduction of the original cluster *-ts. Nominative singular -ς (-s) arose by reduction of the original cluster *-ts.