πεπτεώς

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pep.te.ɔ̌ːs/ → /pep.teˈos/ → /pep.teˈos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pep.te.ɔ̌ːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pep.teˈos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pep.teˈos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pep.teˈos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pep.teˈos/

Participle

πεπτεώς • (pepteṓs) m (feminine πεπτευῖᾰ, neuter πεπτεός); first/third declension

1. perfect active participle of πῑ́πτω (pī́ptō)

Declension

First and third declension of πεπτεώς; πεπτευίᾰ; πεπτεός (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		πεπτεώς pepteṓs	πεπτευίᾰ pepteuía	πεπτεός pepteós		πεπτεότε pepteóte	πεπτευίᾱ pepteuíā	πεπτεότε pepteóte		πεπτεότες pepteótes	πεπτευίαι pepteuíai	πεπτεότᾰ pepteóta
Genitive		πεπτεότος pepteótos	πεπτευίᾱς pepteuíās	πεπτεότος pepteótos		πεπτεότοιν pepteótoin	πεπτευίαιν pepteuíain	πεπτεότοιν pepteótoin		πεπτεότων pepteótōn	πεπτευιῶν pepteuiôn	πεπτεότων pepteótōn
Dative		πεπτεότῐ pepteóti	πεπτευίᾳ pepteuíāi	πεπτεότῐ pepteóti		πεπτεότοιν pepteótoin	πεπτευίαιν pepteuíain	πεπτεότοιν pepteótoin		πεπτεόσῐ / πεπτεόσῐν pepteósi(n)	πεπτευίαις pepteuíais	πεπτεόσῐ / πεπτεόσῐν pepteósi(n)
Accusative		πεπτεότᾰ pepteóta	πεπτευίᾰν pepteuían	πεπτεός pepteós		πεπτεότε pepteóte	πεπτευίᾱ pepteuíā	πεπτεότε pepteóte		πεπτεότᾰς pepteótas	πεπτευίᾱς pepteuíās	πεπτεότᾰ pepteóta
Vocative		πεπτεώς pepteṓs	πεπτευίᾰ pepteuía	πεπτεός pepteós		πεπτεότε pepteóte	πεπτευίᾱ pepteuíā	πεπτεότε pepteóte		πεπτεότες pepteótes	πεπτευίαι pepteuíai	πεπτεότᾰ pepteóta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		πεπτεότως pepteótōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. Nominative singular -ς (-s) arose by reduction of the original cluster *-ts. Nominative singular -ς (-s) arose by reduction of the original cluster *-ts.