πεπαιδευμένον

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pe.pai̯.deu̯.mé.non/ → /pe.pɛ.ðeβˈme.non/ → /pe.pe.ðevˈme.non/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.pai̯.deu̯.mé.non/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe.pɛ.dewˈme.non/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pe.pɛ.ðeβˈme.non/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.pe.ðevˈme.non/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.pe.ðevˈme.non/

Verb

πεπαιδευμένον • (pepaideuménon)

1. nominative neuter singular of πεπαιδευμένος (pepaideuménos)