πατερίζω

Ancient Greek

Etymology

From πατήρ (patḗr) +‎ -ίζω (-ízō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.te.ríz.dɔː/ → /pa.teˈri.zo/ → /pa.teˈri.zo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.te.ríz.dɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.teˈri.zo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.teˈri.zo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.teˈri.zo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.teˈri.zo/

Mark the vowel length of the ambiguous vowels α and ί by adding a macron after each one if it is long, or a breve if it is short. By default, Module:grc-pronunciation assumes it is short if unmarked.
[This message shows only in preview mode.]

Verb

πατερίζω • (paterízō)

1. to call father, refer to someone as father

Conjugation

   Present: πατερῐ́ζω, πατερῐ́ζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πατερῐ́ζω	πατερῐ́ζεις	πατερῐ́ζει	πατερῐ́ζετον	πατερῐ́ζετον	πατερῐ́ζομεν	πατερῐ́ζετε	πατερῐ́ζουσῐ(ν)
	subjunctive	πατερῐ́ζω	πατερῐ́ζῃς	πατερῐ́ζῃ	πατερῐ́ζητον	πατερῐ́ζητον	πατερῐ́ζωμεν	πατερῐ́ζητε	πατερῐ́ζωσῐ(ν)
	optative	πατερῐ́ζοιμῐ	πατερῐ́ζοις	πατερῐ́ζοι	πατερῐ́ζοιτον	πατερῐζοίτην	πατερῐ́ζοιμεν	πατερῐ́ζοιτε	πατερῐ́ζοιεν
	imperative		πατέρῐζε	πατερῐζέτω	πατερῐ́ζετον	πατερῐζέτων		πατερῐ́ζετε	πατερῐζόντων
middle/ passive	indicative	πατερῐ́ζομαι	πατερῐ́ζῃ, πατερῐ́ζει	πατερῐ́ζεται	πατερῐ́ζεσθον	πατερῐ́ζεσθον	πατερῐζόμεθᾰ	πατερῐ́ζεσθε	πατερῐ́ζονται
	subjunctive	πατερῐ́ζωμαι	πατερῐ́ζῃ	πατερῐ́ζηται	πατερῐ́ζησθον	πατερῐ́ζησθον	πατερῐζώμεθᾰ	πατερῐ́ζησθε	πατερῐ́ζωνται
	optative	πατερῐζοίμην	πατερῐ́ζοιο	πατερῐ́ζοιτο	πατερῐ́ζοισθον	πατερῐζοίσθην	πατερῐζοίμεθᾰ	πατερῐ́ζοισθε	πατερῐ́ζοιντο
	imperative		πατερῐ́ζου	πατερῐζέσθω	πατερῐ́ζεσθον	πατερῐζέσθων		πατερῐ́ζεσθε	πατερῐζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		πατερῐ́ζειν				πατερῐ́ζεσθαι
participle	m	πατερῐ́ζων				πατερῐζόμενος
	f	πατερῐ́ζουσᾰ				πατερῐζομένη
	n	πατερῐ́ζον				πατερῐζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐπατέρῐζον, ἐπατερῐζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπατέρῐζον	ἐπατέρῐζες	ἐπατέρῐζε(ν)	ἐπατερῐ́ζετον	ἐπατερῐζέτην	ἐπατερῐ́ζομεν	ἐπατερῐ́ζετε	ἐπατέρῐζον
middle/ passive	indicative	ἐπατερῐζόμην	ἐπατερῐ́ζου	ἐπατερῐ́ζετο	ἐπατερῐ́ζεσθον	ἐπατερῐζέσθην	ἐπατερῐζόμεθᾰ	ἐπατερῐ́ζεσθε	ἐπατερῐ́ζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: πατερῐέω, πατερῐέομαι, πατερῐσθήσομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πατερῐέω	πατερῐέεις	πατερῐέει	πατερῐέετον	πατερῐέετον	πατερῐέομεν	πατερῐέετε	πατερῐέουσῐ(ν)
	optative	πατερῐέοιμῐ	πατερῐέοις	πατερῐέοι	πατερῐέοιτον	πατερῐεοίτην	πατερῐέοιμεν	πατερῐέοιτε	πατερῐέοιεν
middle	indicative	πατερῐέομαι	πατερῐέῃ, πατερῐέει	πατερῐέεται	πατερῐέεσθον	πατερῐέεσθον	πατερῐεόμεθᾰ	πατερῐέεσθε	πατερῐέονται
	optative	πατερῐεοίμην	πατερῐέοιο	πατερῐέοιτο	πατερῐέοισθον	πατερῐεοίσθην	πατερῐεοίμεθᾰ	πατερῐέοισθε	πατερῐέοιντο
passive	indicative	πατερῐσθήσομαι	πατερῐσθήσῃ	πατερῐσθήσεται	πατερῐσθήσεσθον	πατερῐσθήσεσθον	πατερῐσθησόμεθᾰ	πατερῐσθήσεσθε	πατερῐσθήσονται
	optative	πατερῐσθησοίμην	πατερῐσθήσοιο	πατερῐσθήσοιτο	πατερῐσθήσοισθον	πατερῐσθησοίσθην	πατερῐσθησοίμεθᾰ	πατερῐσθήσοισθε	πατερῐσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		πατερῐέειν			πατερῐέεσθαι		πατερῐσθήσεσθαι
participle	m	πατερῐέων			πατερῐεόμενος		πατερῐσθησόμενος
	f	πατερῐέουσᾰ			πατερῐεομένη		πατερῐσθησομένη
	n	πατερῐέον			πατερῐεόμενον		πατερῐσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: πατερῐῶ, πατερῐοῦμαι, πατερῐσθήσομαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πατερῐῶ	πατερῐεῖς	πατερῐεῖ	πατερῐεῖτον	πατερῐεῖτον	πατερῐοῦμεν	πατερῐεῖτε	πατερῐοῦσῐ(ν)
	optative	πατερῐοίην, πατερῐοῖμῐ	πατερῐοίης, πατερῐοῖς	πατερῐοίη, πατερῐοῖ	πατερῐοῖτον, πατερῐοίητον	πατερῐοίτην, πατερῐοιήτην	πατερῐοῖμεν, πατερῐοίημεν	πατερῐοῖτε, πατερῐοίητε	πατερῐοῖεν, πατερῐοίησᾰν
middle	indicative	πατερῐοῦμαι	πατερῐῇ	πατερῐεῖται	πατερῐεῖσθον	πατερῐεῖσθον	πατερῐούμεθᾰ	πατερῐεῖσθε	πατερῐοῦνται
	optative	πατερῐοίμην	πατερῐοῖο	πατερῐοῖτο	πατερῐοῖσθον	πατερῐοίσθην	πατερῐοίμεθᾰ	πατερῐοῖσθε	πατερῐοῖντο
passive	indicative	πατερῐσθήσομαι	πατερῐσθήσῃ	πατερῐσθήσεται	πατερῐσθήσεσθον	πατερῐσθήσεσθον	πατερῐσθησόμεθᾰ	πατερῐσθήσεσθε	πατερῐσθήσονται
	optative	πατερῐσθησοίμην	πατερῐσθήσοιο	πατερῐσθήσοιτο	πατερῐσθήσοισθον	πατερῐσθησοίσθην	πατερῐσθησοίμεθᾰ	πατερῐσθήσοισθε	πατερῐσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		πατερῐεῖν			πατερῐεῖσθαι		πατερῐσθήσεσθαι
participle	m	πατερῐῶν			πατερῐούμενος		πατερῐσθησόμενος
	f	πατερῐοῦσᾰ			πατερῐουμένη		πατερῐσθησομένη
	n	πατερῐοῦν			πατερῐούμενον		πατερῐσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐπατέρῐσᾰ, ἐπατερῐσᾰ́μην, ἐπατερῐ́σθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπατέρῐσᾰ	ἐπατέρῐσᾰς	ἐπατέρῐσε(ν)	ἐπατερῐ́σᾰτον	ἐπατερῐσᾰ́την	ἐπατερῐ́σᾰμεν	ἐπατερῐ́σᾰτε	ἐπατέρῐσᾰν
	subjunctive	πατερῐ́σω	πατερῐ́σῃς	πατερῐ́σῃ	πατερῐ́σητον	πατερῐ́σητον	πατερῐ́σωμεν	πατερῐ́σητε	πατερῐ́σωσῐ(ν)
	optative	πατερῐ́σαιμῐ	πατερῐ́σειᾰς, πατερῐ́σαις	πατερῐ́σειε(ν), πατερῐ́σαι	πατερῐ́σαιτον	πατερῐσαίτην	πατερῐ́σαιμεν	πατερῐ́σαιτε	πατερῐ́σειᾰν, πατερῐ́σαιεν
	imperative		πατέρῐσον	πατερῐσᾰ́τω	πατερῐ́σᾰτον	πατερῐσᾰ́των		πατερῐ́σᾰτε	πατερῐσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐπατερῐσᾰ́μην	ἐπατερῐ́σω	ἐπατερῐ́σᾰτο	ἐπατερῐ́σᾰσθον	ἐπατερῐσᾰ́σθην	ἐπατερῐσᾰ́μεθᾰ	ἐπατερῐ́σᾰσθε	ἐπατερῐ́σᾰντο
	subjunctive	πατερῐ́σωμαι	πατερῐ́σῃ	πατερῐ́σηται	πατερῐ́σησθον	πατερῐ́σησθον	πατερῐσώμεθᾰ	πατερῐ́σησθε	πατερῐ́σωνται
	optative	πατερῐσαίμην	πατερῐ́σαιο	πατερῐ́σαιτο	πατερῐ́σαισθον	πατερῐσαίσθην	πατερῐσαίμεθᾰ	πατερῐ́σαισθε	πατερῐ́σαιντο
	imperative		πατέρῐσαι	πατερῐσᾰ́σθω	πατερῐ́σᾰσθον	πατερῐσᾰ́σθων		πατερῐ́σᾰσθε	πατερῐσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐπατερῐ́σθην	ἐπατερῐ́σθης	ἐπατερῐ́σθη	ἐπατερῐ́σθητον	ἐπατερῐσθήτην	ἐπατερῐ́σθημεν	ἐπατερῐ́σθητε	ἐπατερῐ́σθησᾰν
	subjunctive	πατερῐσθῶ	πατερῐσθῇς	πατερῐσθῇ	πατερῐσθῆτον	πατερῐσθῆτον	πατερῐσθῶμεν	πατερῐσθῆτε	πατερῐσθῶσῐ(ν)
	optative	πατερῐσθείην	πατερῐσθείης	πατερῐσθείη	πατερῐσθεῖτον, πατερῐσθείητον	πατερῐσθείτην, πατερῐσθειήτην	πατερῐσθεῖμεν, πατερῐσθείημεν	πατερῐσθεῖτε, πατερῐσθείητε	πατερῐσθεῖεν, πατερῐσθείησᾰν
	imperative		πατερῐ́σθητῐ	πατερῐσθήτω	πατερῐ́σθητον	πατερῐσθήτων		πατερῐ́σθητε	πατερῐσθέντων
		active			middle		passive
infinitive		πατερῐ́σαι			πατερῐ́σᾰσθαι		πατερῐσθῆναι
participle	m	πατερῐ́σᾱς			πατερῐσᾰ́μενος		πατερῐσθείς
	f	πατερῐ́σᾱσᾰ			πατερῐσᾰμένη		πατερῐσθεῖσᾰ
	n	πατερῐ́σᾰν			πατερῐσᾰ́μενον		πατερῐσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: πεπατέρῐκᾰ, πεπατέρῐσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πεπατέρῐκᾰ	πεπατέρῐκᾰς	πεπατέρῐκε(ν)	πεπατερῐ́κᾰτον	πεπατερῐ́κᾰτον	πεπατερῐ́κᾰμεν	πεπατερῐ́κᾰτε	πεπατερῐ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	πεπατερῐ́κω	πεπατερῐ́κῃς	πεπατερῐ́κῃ	πεπατερῐ́κητον	πεπατερῐ́κητον	πεπατερῐ́κωμεν	πεπατερῐ́κητε	πεπατερῐ́κωσῐ(ν)
	optative	πεπατερῐ́κοιμῐ, πεπατερῐκοίην	πεπατερῐ́κοις, πεπατερῐκοίης	πεπατερῐ́κοι, πεπατερῐκοίη	πεπατερῐ́κοιτον	πεπατερῐκοίτην	πεπατερῐ́κοιμεν	πεπατερῐ́κοιτε	πεπατερῐ́κοιεν
	imperative		πεπατέρῐκε	πεπατερῐκέτω	πεπατερῐ́κετον	πεπατερῐκέτων		πεπατερῐ́κετε	πεπατερῐκόντων
middle/ passive	indicative	πεπατέρῐσμαι	πεπατέρῐσαι	πεπατέρῐσται	πεπατέρῐσθον	πεπατέρῐσθον	πεπατερῐ́σμεθᾰ	πεπατέρῐσθε	πεπατερῐ́δᾰται
	subjunctive	πεπατερῐσμένος ὦ	πεπατερῐσμένος ᾖς	πεπατερῐσμένος ᾖ	πεπατερῐσμένω ἦτον	πεπατερῐσμένω ἦτον	πεπατερῐσμένοι ὦμεν	πεπατερῐσμένοι ἦτε	πεπατερῐσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεπατερῐσμένος εἴην	πεπατερῐσμένος εἴης	πεπατερῐσμένος εἴη	πεπατερῐσμένω εἴητον/εἶτον	πεπατερῐσμένω εἰήτην/εἴτην	πεπατερῐσμένοι εἴημεν/εἶμεν	πεπατερῐσμένοι εἴητε/εἶτε	πεπατερῐσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πεπατέρῐσο	πεπατερῐ́σθω	πεπατέρῐσθον	πεπατερῐ́σθων		πεπατέρῐσθε	πεπατερῐ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		πεπατερῐκέναι				πεπατερῐ́σθαι
participle	m	πεπατερῐκώς				πεπατερῐσμένος
	f	πεπατερῐκυῖᾰ				πεπατερῐσμένη
	n	πεπατερῐκός				πεπατερῐσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐπεπατερῐ́κειν, ἐπεπατερῐ́σμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπεπατερῐ́κειν, ἐπεπατερῐ́κη	ἐπεπατερῐ́κεις, ἐπεπατερῐ́κης	ἐπεπατερῐ́κει(ν)	ἐπεπατερῐ́κετον	ἐπεπατερῐκέτην	ἐπεπατερῐ́κεμεν	ἐπεπατερῐ́κετε	ἐπεπατερῐ́κεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐπεπατερῐ́σμην	ἐπεπατέρῐσο	ἐπεπατέρῐστο	ἐπεπατέρῐσθον	ἐπεπατερῐ́σθην	ἐπεπατερῐ́σμεθᾰ	ἐπεπατέρῐσθε	ἐπεπατερῐ́δᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Related terms

• πατριάζω (patriázō)

References

• “πατερίζω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “πατερίζω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• πατερίζω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “πατερίζω”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011