παρεσκευάσαντο

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.res.keu̯.á.san.to/ → /pa.res.ceˈβa.san.to/ → /pa.res.ceˈva.san.do/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.res.keu̯.á.san.to/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.res.keˈwa.san.to/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.res.ceˈβa.san.to/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.res.ceˈva.san.to/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.res.ceˈva.san.do/

Verb

πᾰρεσκευάσαντο • (păreskeuásanto)

1. third-person plural aorist middle indicative of παρασκευάζω (paraskeuázō)