παρεμείνατε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.re.měː.na.te/ → /pa.reˈmi.na.te/ → /pa.reˈmi.na.te/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.re.měː.na.te/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.reˈmi.na.te/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.reˈmi.na.te/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.reˈmi.na.te/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.reˈmi.na.te/

Verb

παρεμείνατε • (paremeínate)

1. second-person plural aorist active indicative of παραμένω (paraménō)