παραπλησίων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.ra.plɛː.sí.ɔːn/ → /pa.ra.pliˈsi.on/ → /pa.ra.pliˈsi.on/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.ra.plɛː.sí.ɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.ra.ple̝ˈsi.on/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.ra.pliˈsi.on/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.ra.pliˈsi.on/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.ra.pliˈsi.on/

Adjective

πᾰρᾰπλησίων • (paraplēsíōn)

1. masculine/feminine/neuter genitive plural of παραπλήσιος (paraplḗsios)