παραμεμένηκεν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.ra.me.mé.nɛː.ken/ → /pa.ra.meˈme.ni.cen/ → /pa.ra.meˈme.ni.cen/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.ra.me.mé.nɛː.ken/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.ra.meˈme.ne̝.ken/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.ra.meˈme.ni.cen/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.ra.meˈme.ni.cen/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.ra.meˈme.ni.cen/

Verb

πᾰρᾰμεμένηκεν • (părămeménēken)

1. third-person singular perfect active indicative of παραμένω (paraménō) with movable nu