παραδείσῳ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.ra.děː.sɔːi̯/ → /pa.raˈði.so/ → /pa.raˈði.so/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.ra.děː.sɔːi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.raˈdi.so/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.raˈði.so/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.raˈði.so/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.raˈði.so/

Noun

πᾰρᾰδείσῳ • (paradeísōi)

1. dative singular of παράδεισος (parádeisos)