παρήκω

Ancient Greek

Etymology

From πᾰρᾰ- (pără-, beside) +‎ ἥκω (hḗkō, “to have come, be present”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.rɛ̌ː.kɔː/ → /paˈri.ko/ → /paˈri.ko/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.rɛ̌ː.kɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /paˈre̝.ko/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /paˈri.ko/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /paˈri.ko/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /paˈri.ko/

Verb

πᾰρήκω • (părḗkō)

1. to have come alongside
2. to lie beside, stretch along
3. to pass in any direction
4. (of time) to be past
5. (of fever) to remit
6. (figuratively) to come to an end

Inflection

   Present: πᾰρήκω, πᾰρήκομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πᾰρήκω	πᾰρήκεις	πᾰρήκει	πᾰρήκετον	πᾰρήκετον	πᾰρήκομεν	πᾰρήκετε	πᾰρήκουσῐ(ν)
	subjunctive	πᾰρήκω	πᾰρήκῃς	πᾰρήκῃ	πᾰρήκητον	πᾰρήκητον	πᾰρήκωμεν	πᾰρήκητε	πᾰρήκωσῐ(ν)
	optative	πᾰρήκοιμῐ	πᾰρήκοις	πᾰρήκοι	πᾰρήκοιτον	πᾰρηκοίτην	πᾰρήκοιμεν	πᾰρήκοιτε	πᾰρήκοιεν
	imperative		πᾰ́ρηκε	πᾰρηκέτω	πᾰρήκετον	πᾰρηκέτων		πᾰρήκετε	πᾰρηκόντων
middle/ passive	indicative	πᾰρήκομαι	πᾰρήκῃ, πᾰρήκει	πᾰρήκεται	πᾰρήκεσθον	πᾰρήκεσθον	πᾰρηκόμεθᾰ	πᾰρήκεσθε	πᾰρήκονται
	subjunctive	πᾰρήκωμαι	πᾰρήκῃ	πᾰρήκηται	πᾰρήκησθον	πᾰρήκησθον	πᾰρηκώμεθᾰ	πᾰρήκησθε	πᾰρήκωνται
	optative	πᾰρηκοίμην	πᾰρήκοιο	πᾰρήκοιτο	πᾰρήκοισθον	πᾰρηκοίσθην	πᾰρηκοίμεθᾰ	πᾰρήκοισθε	πᾰρήκοιντο
	imperative		πᾰρήκου	πᾰρηκέσθω	πᾰρήκεσθον	πᾰρηκέσθων		πᾰρήκεσθε	πᾰρηκέσθων
		active				middle/passive
infinitive		πᾰρήκειν				πᾰρήκεσθαι
participle	m	πᾰρήκων				πᾰρηκόμενος
	f	πᾰρήκουσᾰ				πᾰρηκομένη
	n	πᾰρῆκον				πᾰρηκόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: πᾰ́ρηκον, πᾰρηκόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πᾰ́ρηκον	πᾰ́ρηκες	πᾰ́ρηκε(ν)	πᾰρήκετον	πᾰρηκέτην	πᾰρήκομεν	πᾰρήκετε	πᾰ́ρηκον
middle/ passive	indicative	πᾰρηκόμην	πᾰρήκου	πᾰρήκετο	πᾰρήκεσθον	πᾰρηκέσθην	πᾰρηκόμεθᾰ	πᾰρήκεσθε	πᾰρήκοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: πᾰρήξω, πᾰρήξομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πᾰρήξω	πᾰρήξεις	πᾰρήξει	πᾰρήξετον	πᾰρήξετον	πᾰρήξομεν	πᾰρήξετε	πᾰρήξουσῐ(ν)
	optative	πᾰρήξοιμῐ	πᾰρήξοις	πᾰρήξοι	πᾰρήξοιτον	πᾰρηξοίτην	πᾰρήξοιμεν	πᾰρήξοιτε	πᾰρήξοιεν
middle	indicative	πᾰρήξομαι	πᾰρήξῃ, πᾰρήξει	πᾰρήξεται	πᾰρήξεσθον	πᾰρήξεσθον	πᾰρηξόμεθᾰ	πᾰρήξεσθε	πᾰρήξονται
	optative	πᾰρηξοίμην	πᾰρήξοιο	πᾰρήξοιτο	πᾰρήξοισθον	πᾰρηξοίσθην	πᾰρηξοίμεθᾰ	πᾰρήξοισθε	πᾰρήξοιντο
		active			middle
infinitive		πᾰρήξειν			πᾰρήξεσθαι
participle	m	πᾰρήξων			πᾰρηξόμενος
	f	πᾰρήξουσᾰ			πᾰρηξομένη
	n	πᾰρῆξον			πᾰρηξόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: πᾰ́ρηξᾰ, πᾰρηξᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πᾰ́ρηξᾰ	πᾰ́ρηξᾰς	πᾰ́ρηξε(ν)	πᾰρήξᾰτον	πᾰρηξᾰ́την	πᾰρήξᾰμεν	πᾰρήξᾰτε	πᾰ́ρηξᾰν
	subjunctive	πᾰρήξω	πᾰρήξῃς	πᾰρήξῃ	πᾰρήξητον	πᾰρήξητον	πᾰρήξωμεν	πᾰρήξητε	πᾰρήξωσῐ(ν)
	optative	πᾰρήξαιμῐ	πᾰρήξειᾰς, πᾰρήξαις	πᾰρήξειε(ν), πᾰρήξαι	πᾰρήξαιτον	πᾰρηξαίτην	πᾰρήξαιμεν	πᾰρήξαιτε	πᾰρήξειᾰν, πᾰρήξαιεν
	imperative		πᾰ́ρηξον	πᾰρηξᾰ́τω	πᾰρήξᾰτον	πᾰρηξᾰ́των		πᾰρήξᾰτε	πᾰρηξᾰ́ντων
middle	indicative	πᾰρηξᾰ́μην	πᾰρήξω	πᾰρήξᾰτο	πᾰρήξᾰσθον	πᾰρηξᾰ́σθην	πᾰρηξᾰ́μεθᾰ	πᾰρήξᾰσθε	πᾰρήξᾰντο
	subjunctive	πᾰρήξωμαι	πᾰρήξῃ	πᾰρήξηται	πᾰρήξησθον	πᾰρήξησθον	πᾰρηξώμεθᾰ	πᾰρήξησθε	πᾰρήξωνται
	optative	πᾰρηξαίμην	πᾰρήξαιο	πᾰρήξαιτο	πᾰρήξαισθον	πᾰρηξαίσθην	πᾰρηξαίμεθᾰ	πᾰρήξαισθε	πᾰρήξαιντο
	imperative		πᾰ́ρηξαι	πᾰρηξᾰ́σθω	πᾰρήξᾰσθον	πᾰρηξᾰ́σθων		πᾰρήξᾰσθε	πᾰρηξᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		πᾰρῆξαι			πᾰρήξᾰσθαι
participle	m	πᾰρήξᾱς			πᾰρηξᾰ́μενος
	f	πᾰρήξᾱσᾰ			πᾰρηξᾰμένη
	n	πᾰρῆξᾰν			πᾰρηξᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: πᾰ́ρηκᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πᾰ́ρηκᾰ	πᾰ́ρηκᾰς	πᾰ́ρηκε(ν)	πᾰρήκᾰτον	πᾰρήκᾰτον	πᾰρήκᾰμεν	πᾰρήκᾰτε	πᾰρήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	πᾰρήκω	πᾰρήκῃς	πᾰρήκῃ	πᾰρήκητον	πᾰρήκητον	πᾰρήκωμεν	πᾰρήκητε	πᾰρήκωσῐ(ν)
	optative	πᾰρήκοιμῐ, πᾰρηκοίην	πᾰρήκοις, πᾰρηκοίης	πᾰρήκοι, πᾰρηκοίη	πᾰρήκοιτον	πᾰρηκοίτην	πᾰρήκοιμεν	πᾰρήκοιτε	πᾰρήκοιεν
	imperative		πᾰ́ρηκε	πᾰρηκέτω	πᾰρήκετον	πᾰρηκέτων		πᾰρήκετε	πᾰρηκόντων
		active
infinitive		πᾰρηκέναι
participle	m	πᾰρηκώς
	f	πᾰρηκυῖᾰ
	n	πᾰρηκός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• “παρήκω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “παρήκω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• παρήκω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette