παράμενε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.rá.me.ne/ → /paˈra.me.ne/ → /paˈra.me.ne/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.rá.me.ne/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /paˈra.me.ne/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /paˈra.me.ne/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /paˈra.me.ne/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /paˈra.me.ne/

Verb

πᾰράμενε • (părámene)

1. second-person singular present active imperative of παραμένω (paraménō)