παιδευομένῳ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pai̯.deu̯.o.mé.nɔːi̯/ → /pɛ.ðe.βoˈme.no/ → /pe.ðe.voˈme.no/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pai̯.deu̯.o.mé.nɔːi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pɛ.de.woˈme.no/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pɛ.ðe.βoˈme.no/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.ðe.voˈme.no/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.ðe.voˈme.no/

Verb

παιδευομένῳ • (paideuoménōi)

1. masculine/neuter dative singular of παιδευόμενος (paideuómenos)