οἰκειοτάτῃ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /oi̯.keː.o.tá.tɛːi̯/ → /y.ci.oˈta.ti/ → /i.ci.oˈta.ti/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /oi̯.keː.o.tá.tɛːi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /y.ki.oˈta.te̝/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /y.ci.oˈta.ti/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /y.ci.oˈta.ti/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.ci.oˈta.ti/

Adjective

οἰκειοτάτῃ • (oikeiotátēi)

1. feminine dative singular of οἰκειότατος (oikeiótatos)