ορτύκιν

Pontic Greek

Alternative forms

• ορτύκι (ortýki), ορτέκιν (ortékin), ορτέκ' (orték')

Etymology

Inherited from Byzantine Greek ὀρτύκιον (ortúkion).

Noun

ορτύκιν (ortýkin) n

1. quail (bird)

Derived terms

• ορτυκομάννα (ortykománna)
• ορτυκοφάει (ortykofáei)

Related terms

• ορτύκα (ortýka)

Descendants

• → Laz: ოტრიკე (oťriǩe), ორტიკი (orťiǩi), ოტრიჭი (oťriç̌i)

References

• Papadópoulos, Ánthimos (1961) “ορτύκιν”, in Ιστορικόν λεξικόν της ποντικής διαλέκτου [An historical dictionary of the Pontic dialect] (Παράρτημα περιοδικού «Αρχείον Πόντου»; 3), volume II, Athens: Myrtidis