ξυνάρχω

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ksy.nár.kʰɔː/ → /ksyˈnar.xo/ → /ksiˈnar.xo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ksy.nár.kʰɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ksyˈnar.kʰo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ksyˈnar.xo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ksyˈnar.xo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ksiˈnar.xo/

Verb

ξυνάρχω • (xunárkhō)

1. Old Attic form of συνάρχω (sunárkhō, “to rule or govern jointly”)

Conjugation

   Present: ξῠνᾰ́ρχω, ξῠνᾰ́ρχομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ξῠνᾰ́ρχω	ξῠνᾰ́ρχεις	ξῠνᾰ́ρχει	ξῠνᾰ́ρχετον	ξῠνᾰ́ρχετον	ξῠνᾰ́ρχομεν	ξῠνᾰ́ρχετε	ξῠνᾰ́ρχουσῐ(ν)
	subjunctive	ξῠνᾰ́ρχω	ξῠνᾰ́ρχῃς	ξῠνᾰ́ρχῃ	ξῠνᾰ́ρχητον	ξῠνᾰ́ρχητον	ξῠνᾰ́ρχωμεν	ξῠνᾰ́ρχητε	ξῠνᾰ́ρχωσῐ(ν)
	optative	ξῠνᾰ́ρχοιμῐ	ξῠνᾰ́ρχοις	ξῠνᾰ́ρχοι	ξῠνᾰ́ρχοιτον	ξῠνᾰρχοίτην	ξῠνᾰ́ρχοιμεν	ξῠνᾰ́ρχοιτε	ξῠνᾰ́ρχοιεν
	imperative		ξῠ́νᾰρχε	ξῠνᾰρχέτω	ξῠνᾰ́ρχετον	ξῠνᾰρχέτων		ξῠνᾰ́ρχετε	ξῠνᾰρχόντων
middle/ passive	indicative	ξῠνᾰ́ρχομαι	ξῠνᾰ́ρχῃ, ξῠνᾰ́ρχει	ξῠνᾰ́ρχεται	ξῠνᾰ́ρχεσθον	ξῠνᾰ́ρχεσθον	ξῠνᾰρχόμεθᾰ	ξῠνᾰ́ρχεσθε	ξῠνᾰ́ρχονται
	subjunctive	ξῠνᾰ́ρχωμαι	ξῠνᾰ́ρχῃ	ξῠνᾰ́ρχηται	ξῠνᾰ́ρχησθον	ξῠνᾰ́ρχησθον	ξῠνᾰρχώμεθᾰ	ξῠνᾰ́ρχησθε	ξῠνᾰ́ρχωνται
	optative	ξῠνᾰρχοίμην	ξῠνᾰ́ρχοιο	ξῠνᾰ́ρχοιτο	ξῠνᾰ́ρχοισθον	ξῠνᾰρχοίσθην	ξῠνᾰρχοίμεθᾰ	ξῠνᾰ́ρχοισθε	ξῠνᾰ́ρχοιντο
	imperative		ξῠνᾰ́ρχου	ξῠνᾰρχέσθω	ξῠνᾰ́ρχεσθον	ξῠνᾰρχέσθων		ξῠνᾰ́ρχεσθε	ξῠνᾰρχέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ξῠνᾰ́ρχειν				ξῠνᾰ́ρχεσθαι
participle	m	ξῠνᾰ́ρχων				ξῠνᾰρχόμενος
	f	ξῠνᾰ́ρχουσᾰ				ξῠνᾰρχομένη
	n	ξῠνᾰ́ρχον				ξῠνᾰρχόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ξῠ́νηρχον, ξῠνηρχόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ξῠ́νηρχον	ξῠ́νηρχες	ξῠ́νηρχε(ν)	ξῠνήρχετον	ξῠνηρχέτην	ξῠνήρχομεν	ξῠνήρχετε	ξῠ́νηρχον
middle/ passive	indicative	ξῠνηρχόμην	ξῠνήρχου	ξῠνήρχετο	ξῠνήρχεσθον	ξῠνηρχέσθην	ξῠνηρχόμεθᾰ	ξῠνήρχεσθε	ξῠνήρχοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ξῠνᾰ́ρξω, ξῠνᾰ́ρξομαι, ξῠνᾰρχθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ξῠνᾰ́ρξω	ξῠνᾰ́ρξεις	ξῠνᾰ́ρξει	ξῠνᾰ́ρξετον	ξῠνᾰ́ρξετον	ξῠνᾰ́ρξομεν	ξῠνᾰ́ρξετε	ξῠνᾰ́ρξουσῐ(ν)
	optative	ξῠνᾰ́ρξοιμῐ	ξῠνᾰ́ρξοις	ξῠνᾰ́ρξοι	ξῠνᾰ́ρξοιτον	ξῠνᾰρξοίτην	ξῠνᾰ́ρξοιμεν	ξῠνᾰ́ρξοιτε	ξῠνᾰ́ρξοιεν
middle	indicative	ξῠνᾰ́ρξομαι	ξῠνᾰ́ρξῃ, ξῠνᾰ́ρξει	ξῠνᾰ́ρξεται	ξῠνᾰ́ρξεσθον	ξῠνᾰ́ρξεσθον	ξῠνᾰρξόμεθᾰ	ξῠνᾰ́ρξεσθε	ξῠνᾰ́ρξονται
	optative	ξῠνᾰρξοίμην	ξῠνᾰ́ρξοιο	ξῠνᾰ́ρξοιτο	ξῠνᾰ́ρξοισθον	ξῠνᾰρξοίσθην	ξῠνᾰρξοίμεθᾰ	ξῠνᾰ́ρξοισθε	ξῠνᾰ́ρξοιντο
passive	indicative	ξῠνᾰρχθήσομαι	ξῠνᾰρχθήσῃ	ξῠνᾰρχθήσεται	ξῠνᾰρχθήσεσθον	ξῠνᾰρχθήσεσθον	ξῠνᾰρχθησόμεθᾰ	ξῠνᾰρχθήσεσθε	ξῠνᾰρχθήσονται
	optative	ξῠνᾰρχθησοίμην	ξῠνᾰρχθήσοιο	ξῠνᾰρχθήσοιτο	ξῠνᾰρχθήσοισθον	ξῠνᾰρχθησοίσθην	ξῠνᾰρχθησοίμεθᾰ	ξῠνᾰρχθήσοισθε	ξῠνᾰρχθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ξῠνᾰ́ρξειν			ξῠνᾰ́ρξεσθαι		ξῠνᾰρχθήσεσθαι
participle	m	ξῠνᾰ́ρξων			ξῠνᾰρξόμενος		ξῠνᾰρχθησόμενος
	f	ξῠνᾰ́ρξουσᾰ			ξῠνᾰρξομένη		ξῠνᾰρχθησομένη
	n	ξῠνᾰ́ρξον			ξῠνᾰρξόμενον		ξῠνᾰρχθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ξῠ́νηρξᾰ, ξῠνηρξᾰ́μην, ξῠνήρχθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ξῠ́νηρξᾰ	ξῠ́νηρξᾰς	ξῠ́νηρξε(ν)	ξῠνήρξᾰτον	ξῠνηρξᾰ́την	ξῠνήρξᾰμεν	ξῠνήρξᾰτε	ξῠ́νηρξᾰν
	subjunctive	ξῠνᾰ́ρξω	ξῠνᾰ́ρξῃς	ξῠνᾰ́ρξῃ	ξῠνᾰ́ρξητον	ξῠνᾰ́ρξητον	ξῠνᾰ́ρξωμεν	ξῠνᾰ́ρξητε	ξῠνᾰ́ρξωσῐ(ν)
	optative	ξῠνᾰ́ρξαιμῐ	ξῠνᾰ́ρξειᾰς, ξῠνᾰ́ρξαις	ξῠνᾰ́ρξειε(ν), ξῠνᾰ́ρξαι	ξῠνᾰ́ρξαιτον	ξῠνᾰρξαίτην	ξῠνᾰ́ρξαιμεν	ξῠνᾰ́ρξαιτε	ξῠνᾰ́ρξειᾰν, ξῠνᾰ́ρξαιεν
	imperative		ξῠ́νᾰρξον	ξῠνᾰρξᾰ́τω	ξῠνᾰ́ρξᾰτον	ξῠνᾰρξᾰ́των		ξῠνᾰ́ρξᾰτε	ξῠνᾰρξᾰ́ντων
middle	indicative	ξῠνηρξᾰ́μην	ξῠνήρξω	ξῠνήρξᾰτο	ξῠνήρξᾰσθον	ξῠνηρξᾰ́σθην	ξῠνηρξᾰ́μεθᾰ	ξῠνήρξᾰσθε	ξῠνήρξᾰντο
	subjunctive	ξῠνᾰ́ρξωμαι	ξῠνᾰ́ρξῃ	ξῠνᾰ́ρξηται	ξῠνᾰ́ρξησθον	ξῠνᾰ́ρξησθον	ξῠνᾰρξώμεθᾰ	ξῠνᾰ́ρξησθε	ξῠνᾰ́ρξωνται
	optative	ξῠνᾰρξαίμην	ξῠνᾰ́ρξαιο	ξῠνᾰ́ρξαιτο	ξῠνᾰ́ρξαισθον	ξῠνᾰρξαίσθην	ξῠνᾰρξαίμεθᾰ	ξῠνᾰ́ρξαισθε	ξῠνᾰ́ρξαιντο
	imperative		ξῠ́νᾰρξαι	ξῠνᾰρξᾰ́σθω	ξῠνᾰ́ρξᾰσθον	ξῠνᾰρξᾰ́σθων		ξῠνᾰ́ρξᾰσθε	ξῠνᾰρξᾰ́σθων
passive	indicative	ξῠνήρχθην	ξῠνήρχθης	ξῠνήρχθη	ξῠνήρχθητον	ξῠνηρχθήτην	ξῠνήρχθημεν	ξῠνήρχθητε	ξῠνήρχθησᾰν
	subjunctive	ξῠνᾰρχθῶ	ξῠνᾰρχθῇς	ξῠνᾰρχθῇ	ξῠνᾰρχθῆτον	ξῠνᾰρχθῆτον	ξῠνᾰρχθῶμεν	ξῠνᾰρχθῆτε	ξῠνᾰρχθῶσῐ(ν)
	optative	ξῠνᾰρχθείην	ξῠνᾰρχθείης	ξῠνᾰρχθείη	ξῠνᾰρχθεῖτον, ξῠνᾰρχθείητον	ξῠνᾰρχθείτην, ξῠνᾰρχθειήτην	ξῠνᾰρχθεῖμεν, ξῠνᾰρχθείημεν	ξῠνᾰρχθεῖτε, ξῠνᾰρχθείητε	ξῠνᾰρχθεῖεν, ξῠνᾰρχθείησᾰν
	imperative		ξῠνᾰ́ρχθητῐ	ξῠνᾰρχθήτω	ξῠνᾰ́ρχθητον	ξῠνᾰρχθήτων		ξῠνᾰ́ρχθητε	ξῠνᾰρχθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ξῠνᾰ́ρξαι			ξῠνᾰ́ρξᾰσθαι		ξῠνᾰρχθῆναι
participle	m	ξῠνᾰ́ρξᾱς			ξῠνᾰρξᾰ́μενος		ξῠνᾰρχθείς
	f	ξῠνᾰ́ρξᾱσᾰ			ξῠνᾰρξᾰμένη		ξῠνᾰρχθεῖσᾰ
	n	ξῠνᾰ́ρξᾰν			ξῠνᾰρξᾰ́μενον		ξῠνᾰρχθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ξῠ́νηρχᾰ, ξῠ́νηργμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ξῠ́νηρχᾰ	ξῠ́νηρχᾰς	ξῠ́νηρχε(ν)	ξῠνήρχᾰτον	ξῠνήρχᾰτον	ξῠνήρχᾰμεν	ξῠνήρχᾰτε	ξῠνήρχᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ξῠνήρχω	ξῠνήρχῃς	ξῠνήρχῃ	ξῠνήρχητον	ξῠνήρχητον	ξῠνήρχωμεν	ξῠνήρχητε	ξῠνήρχωσῐ(ν)
	optative	ξῠνήρχοιμῐ, ξῠνηρχοίην	ξῠνήρχοις, ξῠνηρχοίης	ξῠνήρχοι, ξῠνηρχοίη	ξῠνήρχοιτον	ξῠνηρχοίτην	ξῠνήρχοιμεν	ξῠνήρχοιτε	ξῠνήρχοιεν
	imperative		ξῠ́νηρχε	ξῠνηρχέτω	ξῠνήρχετον	ξῠνηρχέτων		ξῠνήρχετε	ξῠνηρχόντων
middle/ passive	indicative	ξῠ́νηργμαι	ξῠ́νηρξαι	ξῠ́νηρκται	ξῠ́νηρχθον	ξῠ́νηρχθον	ξῠνήργμεθᾰ	ξῠ́νηρχθε	ξῠνήρχᾰται
	subjunctive	ξῠνηργμένος ὦ	ξῠνηργμένος ᾖς	ξῠνηργμένος ᾖ	ξῠνηργμένω ἦτον	ξῠνηργμένω ἦτον	ξῠνηργμένοι ὦμεν	ξῠνηργμένοι ἦτε	ξῠνηργμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ξῠνηργμένος εἴην	ξῠνηργμένος εἴης	ξῠνηργμένος εἴη	ξῠνηργμένω εἴητον/εἶτον	ξῠνηργμένω εἰήτην/εἴτην	ξῠνηργμένοι εἴημεν/εἶμεν	ξῠνηργμένοι εἴητε/εἶτε	ξῠνηργμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ξῠ́νηρξο	ξῠνήρχθω	ξῠ́νηρχθον	ξῠνήρχθων		ξῠ́νηρχθε	ξῠνήρχθων
		active				middle/passive
infinitive		ξῠνηρχέναι				ξῠνῆρχθαι
participle	m	ξῠνηρχώς				ξῠνηργμένος
	f	ξῠνηρχυῖᾰ				ξῠνηργμένη
	n	ξῠνηρχός				ξῠνηργμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.