νυγείς

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ny.ɡěːs/ → /nyˈʝis/ → /niˈʝis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ny.ɡěːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /nyˈɡis/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /nyˈʝis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /nyˈʝis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /niˈʝis/

Participle

νῠγείς • (nŭgeís) m (feminine νῠγεῖσᾰ, neuter νῠγέν); first/third declension

1. aorist passive participle of νῠ́σσω (nŭ́ssō)

Declension

First and third declension of νῠγείς; νῠγεῖσᾰ; νῠγέν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		νῠγείς nŭgeís	νῠγεῖσᾰ nŭgeîsă	νῠγέν nŭgén		νῠγέντε nŭgénte	νῠγείσᾱ nŭgeísā	νῠγέντε nŭgénte		νῠγέντες nŭgéntes	νῠγεῖσαι nŭgeîsai	νῠγέντᾰ nŭgéntă
Genitive		νῠγέντος nŭgéntos	νῠγείσης nŭgeísēs	νῠγέντος nŭgéntos		νῠγέντοιν nŭgéntoin	νῠγείσαιν nŭgeísain	νῠγέντοιν nŭgéntoin		νῠγέντων nŭgéntōn	νῠγεισῶν nŭgeisôn	νῠγέντων nŭgéntōn
Dative		νῠγέντῐ nŭgéntĭ	νῠγείσῃ nŭgeísēi	νῠγέντῐ nŭgéntĭ		νῠγέντοιν nŭgéntoin	νῠγείσαιν nŭgeísain	νῠγέντοιν nŭgéntoin		νῠγεῖσῐ / νῠγεῖσῐν nŭgeîsĭ(n)	νῠγείσαις nŭgeísais	νῠγεῖσῐ / νῠγεῖσῐν nŭgeîsĭ(n)
Accusative		νῠγέντᾰ nŭgéntă	νῠγεῖσᾰν nŭgeîsăn	νῠγέν nŭgén		νῠγέντε nŭgénte	νῠγείσᾱ nŭgeísā	νῠγέντε nŭgénte		νῠγέντᾰς nŭgéntăs	νῠγείσᾱς nŭgeísās	νῠγέντᾰ nŭgéntă
Vocative		νῠγείς nŭgeís	νῠγεῖσᾰ nŭgeîsă	νῠγέν nŭgén		νῠγέντε nŭgénte	νῠγείσᾱ nŭgeísā	νῠγέντε nŭgénte		νῠγέντες nŭgéntes	νῠγεῖσαι nŭgeîsai	νῠγέντᾰ nŭgéntă
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		νῠγέντως nŭgéntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.