νεμόμενα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ne.mó.me.na/ → /neˈmo.me.na/ → /neˈmo.me.na/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ne.mó.me.na/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /neˈmo.me.na/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /neˈmo.me.na/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /neˈmo.me.na/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /neˈmo.me.na/

Participle

νεμόμενᾰ • (nemómenă)

1. neuter nominative/accusative/vocative plural of νεμόμενος (nemómenos)