νεκραγωγέων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ne.kra.ɡɔː.ɡé.ɔːn/ → /ne.kra.ɣoˈʝe.on/ → /ne.kra.ɣoˈʝe.on/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ne.kra.ɡɔː.ɡé.ɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ne.kra.ɡoˈɡe.on/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ne.kra.ɣoˈʝe.on/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ne.kra.ɣoˈʝe.on/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ne.kra.ɣoˈʝe.on/

Participle

νεκραγωγέων • (nekragōgéōn) m (feminine νεκραγωγέουσᾰ, neuter νεκραγωγέον); first/third declension

1. present active participle of νεκρᾰγωγέω (nekrăgōgéō)

Declension

First and third declension of νεκραγωγέων; νεκραγωγέουσᾰ; νεκραγωγέον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		νεκραγωγέων nekragōgéōn	νεκραγωγέουσᾰ nekragōgéousă	νεκραγωγέον nekragōgéon		νεκραγωγέοντε nekragōgéonte	νεκραγωγεούσᾱ nekragōgeoúsā	νεκραγωγέοντε nekragōgéonte		νεκραγωγέοντες nekragōgéontes	νεκραγωγέουσαι nekragōgéousai	νεκραγωγέοντᾰ nekragōgéontă
Genitive		νεκραγωγέοντος nekragōgéontos	νεκραγωγεούσης nekragōgeoúsēs	νεκραγωγέοντος nekragōgéontos		νεκραγωγεόντοιν nekragōgeóntoin	νεκραγωγεούσαιν nekragōgeoúsain	νεκραγωγεόντοιν nekragōgeóntoin		νεκραγωγεόντων nekragōgeóntōn	νεκραγωγεουσῶν nekragōgeousôn	νεκραγωγεόντων nekragōgeóntōn
Dative		νεκραγωγέοντῐ nekragōgéontĭ	νεκραγωγεούσῃ nekragōgeoúsēi	νεκραγωγέοντῐ nekragōgéontĭ		νεκραγωγεόντοιν nekragōgeóntoin	νεκραγωγεούσαιν nekragōgeoúsain	νεκραγωγεόντοιν nekragōgeóntoin		νεκραγωγέουσῐ / νεκραγωγέουσῐν nekragōgéousĭ(n)	νεκραγωγεούσαις nekragōgeoúsais	νεκραγωγέουσῐ / νεκραγωγέουσῐν nekragōgéousĭ(n)
Accusative		νεκραγωγέοντᾰ nekragōgéontă	νεκραγωγέουσᾰν nekragōgéousăn	νεκραγωγέον nekragōgéon		νεκραγωγέοντε nekragōgéonte	νεκραγωγεούσᾱ nekragōgeoúsā	νεκραγωγέοντε nekragōgéonte		νεκραγωγέοντᾰς nekragōgéontăs	νεκραγωγεούσᾱς nekragōgeoúsās	νεκραγωγέοντᾰ nekragōgéontă
Vocative		νεκραγωγέων nekragōgéōn	νεκραγωγέουσᾰ nekragōgéousă	νεκραγωγέον nekragōgéon		νεκραγωγέοντε nekragōgéonte	νεκραγωγεούσᾱ nekragōgeoúsā	νεκραγωγέοντε nekragōgéonte		νεκραγωγέοντες nekragōgéontes	νεκραγωγέουσαι nekragōgéousai	νεκραγωγέοντᾰ nekragōgéontă
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		νεκραγωγεόντως nekragōgeóntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.