νεκραγωγέων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ne.kra.ɡɔː.ɡé.ɔːn/ → /ne.kra.ɣoˈʝe.on/ → /ne.kra.ɣoˈʝe.on/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ne.kra.ɡɔː.ɡé.ɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ne.kra.ɡoˈɡe.on/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ne.kra.ɣoˈʝe.on/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ne.kra.ɣoˈʝe.on/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ne.kra.ɣoˈʝe.on/

Participle

νεκραγωγέων • (nekragōgéōn) m (feminine νεκραγωγέουσᾰ, neuter νεκραγωγέον); first/third declension

1. present active participle of νεκρᾰγωγέω (nekragōgéō)

Declension

First and third declension of νεκραγωγέων; νεκραγωγέουσᾰ; νεκραγωγέον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		νεκραγωγέων nekragōgéōn	νεκραγωγέουσᾰ nekragōgéousa	νεκραγωγέον nekragōgéon		νεκραγωγέοντε nekragōgéonte	νεκραγωγεούσᾱ nekragōgeoúsā	νεκραγωγέοντε nekragōgéonte		νεκραγωγέοντες nekragōgéontes	νεκραγωγέουσαι nekragōgéousai	νεκραγωγέοντᾰ nekragōgéonta
Genitive		νεκραγωγέοντος nekragōgéontos	νεκραγωγεούσης nekragōgeoúsēs	νεκραγωγέοντος nekragōgéontos		νεκραγωγεόντοιν nekragōgeóntoin	νεκραγωγεούσαιν nekragōgeoúsain	νεκραγωγεόντοιν nekragōgeóntoin		νεκραγωγεόντων nekragōgeóntōn	νεκραγωγεουσῶν nekragōgeousôn	νεκραγωγεόντων nekragōgeóntōn
Dative		νεκραγωγέοντῐ nekragōgéonti	νεκραγωγεούσῃ nekragōgeoúsēi	νεκραγωγέοντῐ nekragōgéonti		νεκραγωγεόντοιν nekragōgeóntoin	νεκραγωγεούσαιν nekragōgeoúsain	νεκραγωγεόντοιν nekragōgeóntoin		νεκραγωγέουσῐ / νεκραγωγέουσῐν nekragōgéousi(n)	νεκραγωγεούσαις nekragōgeoúsais	νεκραγωγέουσῐ / νεκραγωγέουσῐν nekragōgéousi(n)
Accusative		νεκραγωγέοντᾰ nekragōgéonta	νεκραγωγέουσᾰν nekragōgéousan	νεκραγωγέον nekragōgéon		νεκραγωγέοντε nekragōgéonte	νεκραγωγεούσᾱ nekragōgeoúsā	νεκραγωγέοντε nekragōgéonte		νεκραγωγέοντᾰς nekragōgéontas	νεκραγωγεούσᾱς nekragōgeoúsās	νεκραγωγέοντᾰ nekragōgéonta
Vocative		νεκραγωγέων nekragōgéōn	νεκραγωγέουσᾰ nekragōgéousa	νεκραγωγέον nekragōgéon		νεκραγωγέοντε nekragōgéonte	νεκραγωγεούσᾱ nekragōgeoúsā	νεκραγωγέοντε nekragōgéonte		νεκραγωγέοντες nekragōgéontes	νεκραγωγέουσαι nekragōgéousai	νεκραγωγέοντᾰ nekragōgéonta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		νεκραγωγεόντως nekragōgeóntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.