μύρμηκες

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /mýr.mɛː.kes/ → /ˈmyr.mi.ces/ → /ˈmir.mi.ces/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /mýr.mɛː.kes/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈmyr.me̝.kes/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈmyr.mi.ces/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈmyr.mi.ces/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈmir.mi.ces/

Noun

μύρμηκες • (múrmēkes)

1. nominative vocative plural of μύρμηξ (múrmēx)