μοναρχικός

Ancient Greek

Etymology

Derived from μόναρχος (mónarkhos, “monarch”) +‎ -ικός (-ikós, “-ic”, adjective-forming suffix).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /mo.nar.kʰi.kós/ → /mo.nar.çiˈkos/ → /mo.nar.çiˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /mo.nar.kʰi.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /mo.nar.kʰiˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /mo.nar.çiˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /mo.nar.çiˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /mo.nar.çiˈkos/

Adjective

μοναρχῐκός • (monarkhikós) m (feminine μοναρχῐκή, neuter μοναρχῐκόν); first/second declension

1. of or pertaining to a monarchy; monarchic

Inflection

First and second declension of μοναρχῐκός; μοναρχῐκή; μοναρχῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		μοναρχῐκός monarkhikós	μοναρχῐκή monarkhikḗ	μοναρχῐκόν monarkhikón		μοναρχῐκώ monarkhikṓ	μοναρχῐκᾱ́ monarkhikā́	μοναρχῐκώ monarkhikṓ		μοναρχῐκοί monarkhikoí	μοναρχῐκαί monarkhikaí	μοναρχῐκᾰ́ monarkhiká
Genitive		μοναρχῐκοῦ monarkhikoû	μοναρχῐκῆς monarkhikês	μοναρχῐκοῦ monarkhikoû		μοναρχῐκοῖν monarkhikoîn	μοναρχῐκαῖν monarkhikaîn	μοναρχῐκοῖν monarkhikoîn		μοναρχῐκῶν monarkhikôn	μοναρχῐκῶν monarkhikôn	μοναρχῐκῶν monarkhikôn
Dative		μοναρχῐκῷ monarkhikôi	μοναρχῐκῇ monarkhikêi	μοναρχῐκῷ monarkhikôi		μοναρχῐκοῖν monarkhikoîn	μοναρχῐκαῖν monarkhikaîn	μοναρχῐκοῖν monarkhikoîn		μοναρχῐκοῖς monarkhikoîs	μοναρχῐκαῖς monarkhikaîs	μοναρχῐκοῖς monarkhikoîs
Accusative		μοναρχῐκόν monarkhikón	μοναρχῐκήν monarkhikḗn	μοναρχῐκόν monarkhikón		μοναρχῐκώ monarkhikṓ	μοναρχῐκᾱ́ monarkhikā́	μοναρχῐκώ monarkhikṓ		μοναρχῐκούς monarkhikoús	μοναρχῐκᾱ́ς monarkhikā́s	μοναρχῐκᾰ́ monarkhiká
Vocative		μοναρχῐκέ monarkhiké	μοναρχῐκή monarkhikḗ	μοναρχῐκόν monarkhikón		μοναρχῐκώ monarkhikṓ	μοναρχῐκᾱ́ monarkhikā́	μοναρχῐκώ monarkhikṓ		μοναρχῐκοί monarkhikoí	μοναρχῐκαί monarkhikaí	μοναρχῐκᾰ́ monarkhiká
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		μοναρχῐκῶς monarkhikôs				μοναρχῐκώτερος monarkhikṓteros				μοναρχῐκώτᾰτος monarkhikṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Related terms

• μοναρχέω (monarkhéō)
• μόναρχος (mónarkhos)/μονάρχης (monárkhēs)
• μοναρχία (monarkhía)

Descendants

Descendants

• Catalan: monàrquic
• English: monarchic
• French: monarchique
• Italian: monarchico
• Latin: monarchicus
• Norwegian:

  Bokmål: monarkisk

  Nynorsk: monarkisk

• Portuguese: monárquico
• Spanish: monárquico