μοναρχικός

Ancient Greek

Etymology

Derived from μόναρχος (mónarkhos, “monarch”) +‎ -ικός (-ikós, “-ic”, adjective-forming suffix).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /mo.nar.kʰi.kós/ → /mo.nar.çiˈkos/ → /mo.nar.çiˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /mo.nar.kʰi.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /mo.nar.kʰiˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /mo.nar.çiˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /mo.nar.çiˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /mo.nar.çiˈkos/

Adjective

μοναρχῐκός • (monarkhĭkós) m (feminine μοναρχῐκή, neuter μοναρχῐκόν); first/second declension

1. of or pertaining to a monarchy; monarchic

Inflection

First and second declension of μοναρχῐκός; μοναρχῐκή; μοναρχῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		μοναρχῐκός monarkhĭkós	μοναρχῐκή monarkhĭkḗ	μοναρχῐκόν monarkhĭkón		μοναρχῐκώ monarkhĭkṓ	μοναρχῐκᾱ́ monarkhĭkā́	μοναρχῐκώ monarkhĭkṓ		μοναρχῐκοί monarkhĭkoí	μοναρχῐκαί monarkhĭkaí	μοναρχῐκᾰ́ monarkhĭkắ
Genitive		μοναρχῐκοῦ monarkhĭkoû	μοναρχῐκῆς monarkhĭkês	μοναρχῐκοῦ monarkhĭkoû		μοναρχῐκοῖν monarkhĭkoîn	μοναρχῐκαῖν monarkhĭkaîn	μοναρχῐκοῖν monarkhĭkoîn		μοναρχῐκῶν monarkhĭkôn	μοναρχῐκῶν monarkhĭkôn	μοναρχῐκῶν monarkhĭkôn
Dative		μοναρχῐκῷ monarkhĭkôi	μοναρχῐκῇ monarkhĭkêi	μοναρχῐκῷ monarkhĭkôi		μοναρχῐκοῖν monarkhĭkoîn	μοναρχῐκαῖν monarkhĭkaîn	μοναρχῐκοῖν monarkhĭkoîn		μοναρχῐκοῖς monarkhĭkoîs	μοναρχῐκαῖς monarkhĭkaîs	μοναρχῐκοῖς monarkhĭkoîs
Accusative		μοναρχῐκόν monarkhĭkón	μοναρχῐκήν monarkhĭkḗn	μοναρχῐκόν monarkhĭkón		μοναρχῐκώ monarkhĭkṓ	μοναρχῐκᾱ́ monarkhĭkā́	μοναρχῐκώ monarkhĭkṓ		μοναρχῐκούς monarkhĭkoús	μοναρχῐκᾱ́ς monarkhĭkā́s	μοναρχῐκᾰ́ monarkhĭkắ
Vocative		μοναρχῐκέ monarkhĭké	μοναρχῐκή monarkhĭkḗ	μοναρχῐκόν monarkhĭkón		μοναρχῐκώ monarkhĭkṓ	μοναρχῐκᾱ́ monarkhĭkā́	μοναρχῐκώ monarkhĭkṓ		μοναρχῐκοί monarkhĭkoí	μοναρχῐκαί monarkhĭkaí	μοναρχῐκᾰ́ monarkhĭkắ
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		μοναρχῐκῶς monarkhĭkôs				μοναρχῐκώτερος monarkhĭkṓteros				μοναρχῐκώτᾰτος monarkhĭkṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Related terms

• μοναρχέω (monarkhéō)
• μόναρχος (mónarkhos)/μονάρχης (monárkhēs)
• μοναρχία (monarkhía)

Descendants

Descendants

• Catalan: monàrquic
• English: monarchic
• French: monarchique
• Italian: monarchico
• Latin: monarchicus
• Norwegian:

  Bokmål: monarkisk

  Nynorsk: monarkisk

• Portuguese: monárquico
• Spanish: monárquico