μετοικία

Ancient Greek

Etymology

μετα- (meta-) +‎ οἰκίᾱ (oikíā)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /me.toi̯.kí.aː/ → /me.tyˈci.a/ → /me.tiˈci.a/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /me.toi̯.kí.aː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /me.tyˈki.a/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /me.tyˈci.a/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /me.tyˈci.a/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /me.tiˈci.a/

Noun

μετοικίᾱ • (metoikíā) f (genitive μετοικίᾱς); first declension

1. change of abode, migration

Declension

First declension of ἡ μετοικῐ́ᾱ; τῆς μετοικῐ́ᾱς (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ μετοικῐ́ᾱ hē metoikĭ́ā	τὼ μετοικῐ́ᾱ tṑ metoikĭ́ā	αἱ μετοικῐ́αι hai metoikĭ́ai
Genitive	τῆς μετοικῐ́ᾱς tês metoikĭ́ās	τοῖν μετοικῐ́αιν toîn metoikĭ́ain	τῶν μετοικῐῶν tôn metoikĭôn
Dative	τῇ μετοικῐ́ᾳ têi metoikĭ́āi	τοῖν μετοικῐ́αιν toîn metoikĭ́ain	ταῖς μετοικῐ́αις taîs metoikĭ́ais
Accusative	τὴν μετοικῐ́ᾱν tḕn metoikĭ́ān	τὼ μετοικῐ́ᾱ tṑ metoikĭ́ā	τᾱ̀ς μετοικῐ́ᾱς tā̀s metoikĭ́ās
Vocative	μετοικῐ́ᾱ metoikĭ́ā	μετοικῐ́ᾱ metoikĭ́ā	μετοικῐ́αι metoikĭ́ai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• μετοικία in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “μετοικία”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • emigration idem, page 268.
  • migration idem, page 528.
  • settlement idem, page 758.
  • sojourn idem, page 791.