μετοικία

Ancient Greek

Etymology

μετα- (meta-) +‎ οἰκίᾱ (oikíā)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /me.toi̯.kí.aː/ → /me.tyˈci.a/ → /me.tiˈci.a/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /me.toi̯.kí.aː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /me.tyˈki.a/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /me.tyˈci.a/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /me.tyˈci.a/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /me.tiˈci.a/

Noun

μετοικίᾱ • (metoikíā) f (genitive μετοικίᾱς); first declension

1. change of abode, migration

Declension

First declension of ἡ μετοικῐ́ᾱ; τῆς μετοικῐ́ᾱς (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ μετοικῐ́ᾱ hē metoikíā	τὼ μετοικῐ́ᾱ tṑ metoikíā	αἱ μετοικῐ́αι hai metoikíai
Genitive	τῆς μετοικῐ́ᾱς tês metoikíās	τοῖν μετοικῐ́αιν toîn metoikíain	τῶν μετοικῐῶν tôn metoikiôn
Dative	τῇ μετοικῐ́ᾳ têi metoikíāi	τοῖν μετοικῐ́αιν toîn metoikíain	ταῖς μετοικῐ́αις taîs metoikíais
Accusative	τὴν μετοικῐ́ᾱν tḕn metoikíān	τὼ μετοικῐ́ᾱ tṑ metoikíā	τᾱ̀ς μετοικῐ́ᾱς tā̀s metoikíās
Vocative	μετοικῐ́ᾱ metoikíā	μετοικῐ́ᾱ metoikíā	μετοικῐ́αι metoikíai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• μετοικία in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “μετοικία”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • emigration idem, page 268.
  • migration idem, page 528.
  • settlement idem, page 758.
  • sojourn idem, page 791.