μελαγχολικός

Ancient Greek

Etymology

From μελαγχολίᾱ (melankholíā) +‎ -ικός (-ikós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /me.laŋ.kʰo.li.kós/ → /me.laŋ.xo.liˈkos/ → /me.laŋ.xo.liˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /me.laŋ.kʰo.li.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /me.laŋ.kʰo.liˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /me.laŋ.xo.liˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /me.laŋ.xo.liˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /me.laŋ.xo.liˈkos/

Adjective

μελαγχολῐκός • (melankholĭkós) m (feminine μελαγχολῐκή, neuter μελαγχολῐκόν); first/second declension

1. atrabilious, choleric
2. melancholic

Declension

First and second declension of μελᾰγχολῐκός; μελᾰγχολῐκή; μελᾰγχολῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		μελᾰγχολῐκός melănkholĭkós	μελᾰγχολῐκή melănkholĭkḗ	μελᾰγχολῐκόν melănkholĭkón		μελᾰγχολῐκώ melănkholĭkṓ	μελᾰγχολῐκᾱ́ melănkholĭkā́	μελᾰγχολῐκώ melănkholĭkṓ		μελᾰγχολῐκοί melănkholĭkoí	μελᾰγχολῐκαί melănkholĭkaí	μελᾰγχολῐκᾰ́ melănkholĭkắ
Genitive		μελᾰγχολῐκοῦ melănkholĭkoû	μελᾰγχολῐκῆς melănkholĭkês	μελᾰγχολῐκοῦ melănkholĭkoû		μελᾰγχολῐκοῖν melănkholĭkoîn	μελᾰγχολῐκαῖν melănkholĭkaîn	μελᾰγχολῐκοῖν melănkholĭkoîn		μελᾰγχολῐκῶν melănkholĭkôn	μελᾰγχολῐκῶν melănkholĭkôn	μελᾰγχολῐκῶν melănkholĭkôn
Dative		μελᾰγχολῐκῷ melănkholĭkôi	μελᾰγχολῐκῇ melănkholĭkêi	μελᾰγχολῐκῷ melănkholĭkôi		μελᾰγχολῐκοῖν melănkholĭkoîn	μελᾰγχολῐκαῖν melănkholĭkaîn	μελᾰγχολῐκοῖν melănkholĭkoîn		μελᾰγχολῐκοῖς melănkholĭkoîs	μελᾰγχολῐκαῖς melănkholĭkaîs	μελᾰγχολῐκοῖς melănkholĭkoîs
Accusative		μελᾰγχολῐκόν melănkholĭkón	μελᾰγχολῐκήν melănkholĭkḗn	μελᾰγχολῐκόν melănkholĭkón		μελᾰγχολῐκώ melănkholĭkṓ	μελᾰγχολῐκᾱ́ melănkholĭkā́	μελᾰγχολῐκώ melănkholĭkṓ		μελᾰγχολῐκούς melănkholĭkoús	μελᾰγχολῐκᾱ́ς melănkholĭkā́s	μελᾰγχολῐκᾰ́ melănkholĭkắ
Vocative		μελᾰγχολῐκέ melănkholĭké	μελᾰγχολῐκή melănkholĭkḗ	μελᾰγχολῐκόν melănkholĭkón		μελᾰγχολῐκώ melănkholĭkṓ	μελᾰγχολῐκᾱ́ melănkholĭkā́	μελᾰγχολῐκώ melănkholĭkṓ		μελᾰγχολῐκοί melănkholĭkoí	μελᾰγχολῐκαί melănkholĭkaí	μελᾰγχολῐκᾰ́ melănkholĭkắ
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		μελᾰγχολῐκῶς melănkholĭkôs				μελᾰγχολῐκώτερος melănkholĭkṓteros				μελᾰγχολῐκώτᾰτος melănkholĭkṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• → Dutch: zwartgallig (calque)
• → Latin: melancholicus (see there for further descendants)

Further reading

• μελαγχολικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• μελαγχολικός in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften
• μελαγχολικός, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
• “μελαγχολικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press