μακρότατος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ma.kró.ta.tos/ → /maˈkro.ta.tos/ → /maˈkro.ta.tos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ma.kró.ta.tos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /maˈkro.ta.tos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /maˈkro.ta.tos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /maˈkro.ta.tos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /maˈkro.ta.tos/

Adjective

μᾰκρότᾰτος • (makrótatos) m (feminine μᾰκροτάτη, neuter μᾰκρότᾰτον); first/second declension

1. superlative degree of μᾰκρός (makrós)

Declension

First and second declension of μᾰκρότᾰτος; μᾰκροτᾰ́τη; μᾰκρότᾰτον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		μᾰκρότᾰτος makrótatos	μᾰκροτᾰ́τη makrotátē	μᾰκρότᾰτον makrótaton		μᾰκροτᾰ́τω makrotátō	μᾰκροτᾰ́τᾱ makrotátā	μᾰκροτᾰ́τω makrotátō		μᾰκρότᾰτοι makrótatoi	μᾰκρότᾰται makrótatai	μᾰκρότᾰτᾰ makrótata
Genitive		μᾰκροτᾰ́του makrotátou	μᾰκροτᾰ́της makrotátēs	μᾰκροτᾰ́του makrotátou		μᾰκροτᾰ́τοιν makrotátoin	μᾰκροτᾰ́ταιν makrotátain	μᾰκροτᾰ́τοιν makrotátoin		μᾰκροτᾰ́των makrotátōn	μᾰκροτᾰ́των makrotátōn	μᾰκροτᾰ́των makrotátōn
Dative		μᾰκροτᾰ́τῳ makrotátōi	μᾰκροτᾰ́τῃ makrotátēi	μᾰκροτᾰ́τῳ makrotátōi		μᾰκροτᾰ́τοιν makrotátoin	μᾰκροτᾰ́ταιν makrotátain	μᾰκροτᾰ́τοιν makrotátoin		μᾰκροτᾰ́τοις makrotátois	μᾰκροτᾰ́ταις makrotátais	μᾰκροτᾰ́τοις makrotátois
Accusative		μᾰκρότᾰτον makrótaton	μᾰκροτᾰ́την makrotátēn	μᾰκρότᾰτον makrótaton		μᾰκροτᾰ́τω makrotátō	μᾰκροτᾰ́τᾱ makrotátā	μᾰκροτᾰ́τω makrotátō		μᾰκροτᾰ́τους makrotátous	μᾰκροτᾰ́τᾱς makrotátās	μᾰκρότᾰτᾰ makrótata
Vocative		μᾰκρότᾰτε makrótate	μᾰκροτᾰ́τη makrotátē	μᾰκρότᾰτον makrótaton		μᾰκροτᾰ́τω makrotátō	μᾰκροτᾰ́τᾱ makrotátā	μᾰκροτᾰ́τω makrotátō		μᾰκρότᾰτοι makrótatoi	μᾰκρότᾰται makrótatai	μᾰκρότᾰτᾰ makrótata
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		μᾰκρότᾰτᾰ makrótata				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.