μακρηγορέω

Ancient Greek

Etymology

From μακρήγορος (makrḗgoros, “speaking at great length”), from μακρός (makrós, “long”) + ἀγορεύω (agoreúō, “to speak”), + -έω (-éō).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ma.krɛː.ɡo.ré.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ma.kre̝.ɡoˈre.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ma.kri.ɣoˈre.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ma.kri.ɣoˈre.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ma.kri.ɣoˈre.o/

Verb

μακρηγορέω • (makrēgoréō)

to speak at great length

Conjugation

Present: μακρηγορέω (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μακρηγορέω	μακρηγορέεις	μακρηγορέει	μακρηγορέετον	μακρηγορέετον	μακρηγορέομεν	μακρηγορέετε	μακρηγορέουσῐ(ν)
	subjunctive	μακρηγορέω	μακρηγορέῃς	μακρηγορέῃ	μακρηγορέητον	μακρηγορέητον	μακρηγορέωμεν	μακρηγορέητε	μακρηγορέωσῐ(ν)
	optative	μακρηγορέοιμῐ	μακρηγορέοις	μακρηγορέοι	μακρηγορέοιτον	μακρηγορεοίτην	μακρηγορέοιμεν	μακρηγορέοιτε	μακρηγορέοιεν
	imperative		μακρηγόρεε	μακρηγορεέτω	μακρηγορέετον	μακρηγορεέτων		μακρηγορέετε	μακρηγορεόντων
		active
infinitive		μακρηγορέειν
participle	m	μακρηγορέων
	f	μακρηγορέουσᾰ
	n	μακρηγορέον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: μακρηγορῶ (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μακρηγορῶ	μακρηγορεῖς	μακρηγορεῖ	μακρηγορεῖτον	μακρηγορεῖτον	μακρηγοροῦμεν	μακρηγορεῖτε	μακρηγοροῦσῐ(ν)
	subjunctive	μακρηγορῶ	μακρηγορῇς	μακρηγορῇ	μακρηγορῆτον	μακρηγορῆτον	μακρηγορῶμεν	μακρηγορῆτε	μακρηγορῶσῐ(ν)
	optative	μακρηγοροίην, μακρηγοροῖμῐ	μακρηγοροίης, μακρηγοροῖς	μακρηγοροίη, μακρηγοροῖ	μακρηγοροῖτον, μακρηγοροίητον	μακρηγοροίτην, μακρηγοροιήτην	μακρηγοροῖμεν, μακρηγοροίημεν	μακρηγοροῖτε, μακρηγοροίητε	μακρηγοροῖεν, μακρηγοροίησᾰν
	imperative		μακρηγόρει	μακρηγορείτω	μακρηγορεῖτον	μακρηγορείτων		μακρηγορεῖτε	μακρηγορούντων
		active
infinitive		μακρηγορεῖν
participle	m	μακρηγορῶν
	f	μακρηγοροῦσᾰ
	n	μακρηγοροῦν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐμακρηγόρεον (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμακρηγόρεον	ἐμακρηγόρεες	ἐμακρηγόρεε(ν)	ἐμακρηγορέετον	ἐμακρηγορεέτην	ἐμακρηγορέομεν	ἐμακρηγορέετε	ἐμακρηγόρεον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐμακρηγόρουν (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμακρηγόρουν	ἐμακρηγόρεις	ἐμακρηγόρει	ἐμακρηγορεῖτον	ἐμακρηγορείτην	ἐμακρηγοροῦμεν	ἐμακρηγορεῖτε	ἐμακρηγόρουν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: μακρηγορήσω

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μακρηγορήσω	μακρηγορήσεις	μακρηγορήσει	μακρηγορήσετον	μακρηγορήσετον	μακρηγορήσομεν	μακρηγορήσετε	μακρηγορήσουσῐ(ν)
active	optative	μακρηγορήσοιμῐ	μακρηγορήσοις	μακρηγορήσοι	μακρηγορήσοιτον	μακρηγορησοίτην	μακρηγορήσοιμεν	μακρηγορήσοιτε	μακρηγορήσοιεν
		active
infinitive		μακρηγορήσειν
participle	m	μακρηγορήσων
	f	μακρηγορήσουσᾰ
	n	μακρηγορῆσον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐμακρηγόρησᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμακρηγόρησᾰ	ἐμακρηγόρησᾰς	ἐμακρηγόρησε(ν)	ἐμακρηγορήσᾰτον	ἐμακρηγορησᾰ́την	ἐμακρηγορήσᾰμεν	ἐμακρηγορήσᾰτε	ἐμακρηγόρησᾰν
	subjunctive	μακρηγορήσω	μακρηγορήσῃς	μακρηγορήσῃ	μακρηγορήσητον	μακρηγορήσητον	μακρηγορήσωμεν	μακρηγορήσητε	μακρηγορήσωσῐ(ν)
	optative	μακρηγορήσαιμῐ	μακρηγορήσειᾰς, μακρηγορήσαις	μακρηγορήσειε(ν), μακρηγορήσαι	μακρηγορήσαιτον	μακρηγορησαίτην	μακρηγορήσαιμεν	μακρηγορήσαιτε	μακρηγορήσειᾰν, μακρηγορήσαιεν
	imperative		μακρηγόρησον	μακρηγορησᾰ́τω	μακρηγορήσᾰτον	μακρηγορησᾰ́των		μακρηγορήσᾰτε	μακρηγορησᾰ́ντων
		active
infinitive		μακρηγορῆσαι
participle	m	μακρηγορήσᾱς
	f	μακρηγορήσᾱσᾰ
	n	μακρηγορῆσᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: μεμακρηγόρηκᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μεμακρηγόρηκᾰ	μεμακρηγόρηκᾰς	μεμακρηγόρηκε(ν)	μεμακρηγορήκᾰτον	μεμακρηγορήκᾰτον	μεμακρηγορήκᾰμεν	μεμακρηγορήκᾰτε	μεμακρηγορήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	μεμακρηγορήκω	μεμακρηγορήκῃς	μεμακρηγορήκῃ	μεμακρηγορήκητον	μεμακρηγορήκητον	μεμακρηγορήκωμεν	μεμακρηγορήκητε	μεμακρηγορήκωσῐ(ν)
	optative	μεμακρηγορήκοιμῐ, μεμακρηγορηκοίην	μεμακρηγορήκοις, μεμακρηγορηκοίης	μεμακρηγορήκοι, μεμακρηγορηκοίη	μεμακρηγορήκοιτον	μεμακρηγορηκοίτην	μεμακρηγορήκοιμεν	μεμακρηγορήκοιτε	μεμακρηγορήκοιεν
	imperative		μεμακρηγόρηκε	μεμακρηγορηκέτω	μεμακρηγορήκετον	μεμακρηγορηκέτων		μεμακρηγορήκετε	μεμακρηγορηκόντων
		active
infinitive		μεμακρηγορηκέναι
participle	m	μεμακρηγορηκώς
	f	μεμακρηγορηκυῖᾰ
	n	μεμακρηγορηκός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἐμεμακρηγορήκειν

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμεμακρηγορήκειν, ἐμεμακρηγορήκη	ἐμεμακρηγορήκεις, ἐμεμακρηγορήκης	ἐμεμακρηγορήκει(ν)	ἐμεμακρηγορήκετον	ἐμεμακρηγορηκέτην	ἐμεμακρηγορήκεμεν	ἐμεμακρηγορήκετε	ἐμεμακρηγορήκεσᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

Greek: μακρηγορώ (makrigoró)