μένοντος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /mé.non.tos/ → /ˈme.non.tos/ → /ˈme.non.dos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /mé.non.tos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈme.non.tos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈme.non.tos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈme.non.tos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈme.non.dos/

Participle

μένοντος • (ménontos)

1. masculine/neuter genitive singular of μένων (ménōn)