μένεϊ

See also: μένει

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /mé.ne.i/ → /ˈme.ne.i/ → /ˈme.ne.i/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /mé.ne.i/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈme.ne.i/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈme.ne.i/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈme.ne.i/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈme.ne.i/

Noun

μένεϊ • (méneï)

1. (Epic) dative singular of μένος (ménos)