λιλαιομένη

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /li.lai̯.o.mé.nɛː/ → /li.lɛ.oˈme.ni/ → /li.le.oˈme.ni/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /li.lai̯.o.mé.nɛː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /li.lɛ.oˈme.ne̝/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /li.lɛ.oˈme.ni/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /li.le.oˈme.ni/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /li.le.oˈme.ni/

Participle

λῐλαιομένη • (lilaioménē)

1. feminine nominative/vocative singular of λῐλαιόμενος (lilaiómenos)