λελυμένοιν

See also: λελυμένοις

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /le.ly.mé.noi̯n/ → /le.lyˈme.nyn/ → /le.liˈme.nin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /le.ly.mé.noi̯n/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /le.lyˈme.nyn/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /le.lyˈme.nyn/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /le.lyˈme.nyn/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /le.liˈme.nin/

Participle

λελῠμένοιν • (leluménoin)

1. genitive/dative dual masculine/neuter of λελῠμένος (leluménos)